این آخرین پست این وبلاگ خواهد بود. همه چیز رو فراموش کردم. تمام خاطراتم رو بایگانی کردم. این وبلاگ هم باید بایگانی بشه. از همه اون هایی که توی مدت کنارم بودن ممنونم. دلم برای همتون تنگ میشه. دوستتون دارم و هیچ وقت فراموشتون نمی کنم. شاید یه روزی یه جایی دوباره شروع کردم به نوشتن. نمی دونم! سالگرد آغاز دوستی مینا و نیما.

تقديم به او كه نبود ولي حس بودنش بر من شوق زيستن داد . دلم براي كسي تنگ است كه آفتاب صداقت را به ميهماني گلهاي باغ مي آورد و گيسوان بلندش را به باد مي داد و دست هاي سپيدش را به آب مي بخشيد و شعرهاي خوشي چون پرنده ها ميخواند. آرام اشک میریزم تا سکوت این خلوت عاشقانه نشکند. آنچه یافت می نشود آنم آرزوست. اینجا بهشت جدید منه! از وقتی .

اولین وبلاگ دانشنامه نرم افزاری در ایران. برای نوازش های قبل از ارضا شدنت.