چند سالی از آخرین باری که اینجا بودم میگذره! الان متاهلم و دانشجو! چقدر همه چیز عوض شده! کاش دوباره دور هم باشیم. مینویسم برای وقتی که دیگر من نیستم. به این معنی که مخاطب نوشته ها وجود خارجی ندارد. مرثیه ای برای یک رویا.

میگم صادق جان به فکرش باش , حالا که برنامه ازدواج رو برای سال بعد در نظر گرفتی , حالا که برنامه ریزی مالی میکنی , حالا که به فکر وامی , دیگه به گزینه هم فکر کن .

امروز آمده ام با مشتی سین! با سلام و سادگی و سکوت. در این دنیای مجازی خواندم و خوانده شدم.

دری وری های یک کیبورد به دست. الموس الموس خلصنا من الکیبورد یا رب. اما دستانم را رو به آسمان دراز کرده ام. و به سبک لیالی رمضان الکریم. به خدا با زبان دراز شایدم اعتراض میگویم. الموس الموس خلصنا من الکیبورد یا رب. نوشته های من مینی هست. اینجا مینویسم برای دلم! نه برای ادبیات کهن! سه نقطه تا زندگی. گنجشک ها ققنوس می شوند. شاعری که حوصله اش گم شده است. هم کوچه ای ها! آخرین دری وری ها. این یک شروع طوفانی نیست فقط کمی خیال است.

خیالات یک دختر سر به هوا. منم گناه کار ترین دختر شهر. دارم سنگ میشم کم کم.

این روزا با بزرگ تر شدن حانیه بیشتر متوجه گذر زمان میشم. وقتی به این نقطه برسیم.

ای کاش کسی بود که كمى دوش دل را از این بار گران الهى نزدش سبك میكردم. لازمه ی رسیدن به حقیقت عبور از خود است . و چقدر عجیب است آن زمانی که همه ی. من ها از خودشان عبور کرده و نه. تبدیل به ما بلکه تبدیل به اویی شوند. که لیاقت زندگی دارد و اصلا زنده ی. حقیقی است هماناست که تاریخ و زمان. به حقیقت می رسند و زمین میراث از. خودگذشتگان خواهد شد و حالا دیگر.

نوشته شده توسط paradise در سه شنبه 22 اسفند 1391. خدایا دیدار برادرانم را نصیبم کن.

زن امروز و زن دیروز. كهنه كه ميشودفرقي نداردباخبرخوب بشكندياخبربد. سنگينش حتي راه رفتن حرف زدن راسخت ميكند. دل هم هرازگاهي احتياج به باراني شدن دارد. خوش به حال كسي كه بايك اسم بغضش رهاميشودودلش باراني.