الان به صورت اتفاقی رفتم آرشیو متوجه شدم پارسال روز 14 دی وبلاگ رو راه انداختم. یعنی دیروز تولد وبلاگم بوده و من فراموش کرده بودم. دوستت دارم چون میتونم به راحتی حرف دلمو بزنم. دوستت دارم چون دوستای گلی دارم که اگرچه مجازین اما واسه من مثل خواهر واقعین. دوستای گلم به ترتیب از بالای لینک میگم. مامانی گیتا جونی و آقا بردیا. امیدوارم همتون سالم و موفق باشید و عشقتون پایدار و ابدی باشه.

چون چند وقتی میشه که وبلاگم خاک میخورد گفتم بیام یه تکونی بهش بدم. خدا رو شکر زندگی بیمکث درجریانه. بعد از یک سال سختی کار دارم نفس راحتی میکشم. دیشب یه پسر به خانواده برادرم اضافه شد احتمال زیاد اسمشو عباس میزارن.