کاش معشوق ز عاشق طلب جان میکرد تا که هر بی سرو پا نام خود عاشق ننهد. سعی کن همیشه تنها باشی. زیرا تنها به دنیا آمده ای و تنها از دنیا خواهی رفت. که تو را و هستی تو را نابود می کند. بگذار خانه عشقت خالی از وجود کسی باشد. زیرا اگر عشق در آن منزل کند به ویرانه هایش هم رحم نمیکد.

دیروز مریم تا از خواب بیدار شد اومد پیش من که داشتم تو آشپزخونه براشون صبحانه. یه لحظه دست از کار کشیدم فکر کردم شاید اشتباه شنیدم . تو ایام عید هر جا که بودیم. همه سر ساعت شش و نیم میومدن پای تلوزیون و غرق. نگاه کردن جومونگ می شدن این روزها هم هر کس خونه مون مهمون بوده یا ما خونه. خب بچه حق داره دیگه! .

مبارک! آن شب به خانه نیامد. حتی با دستهای خسته و دل شکسته نیامد. حتی سر به زیر و شرم زده نیامد. امسال دیگر سر سفره هفت سین ما نیست. سفره ای که هیچ وقت پهن نشد . امسال دیگر نیست تا زیر لب دعا کند. م رد م رد! از این به بعد مادر. میتوانی تا هر وقت که میخواهی با بچه هایت اینجا بمانی. دارد رخت و لباس هایمان را جمع میکند. پر است از غصه و حیا. باید برویم جایی که آدم ها آدم باشند.

پس هریک از شمابنگرد که با چه کسی دوستی می کند . دل از من برد و روی از من نهان کرد. دل از من برد و روی از من نهان کرد . آخوندها از مریخ نیامده اند. دل نوشته های یک معلم.

اینجا ایینه ی روح منه . دلم لبريز اندوه است و تنگ دوستت دارم. بخوان شعري به آهنگ قشنگ دوستت دارم. قدمهاي مرا باران به سمت خانه تان آورد. به دستم شاخه ي ياسي به رنگ دوستت دارم. دلم شد تنگ آن روزي که مي زد دست معصومت. مرا در کوچه ي رندان به سنگ دوستت دارم. کلاس اول عشق و دو همشاگردي عاشق. من و تو آن دو شاگرد زرنگ دوستت دارم. نشستم خط به خط با تو نوشتم مشق باران را. به روي دفتري کاهي به زنگ دوستت دارم. در و ديوار اين خانه پر است از شعر و افسانه. پر از نقاشي بي آب و رنگ دوستت دارم.