دیروز صبح مدرسه گل پسر یه جلسه برای والدین گذاشته بودن تا با نظام جدید آموزشی که بر پایه ارزش یابی کیفی توصیفیه, آشناشون کنن.

خاطرات من به عنوان مادر و همسر. دایی جان هم اولین جلسه شیمی درمانیشون انجام دادن و الان هم الحمدالله بد نیستن. انشاءالله که با دعای شما بهتر هم می شن. صبح این مطلب گذاشتم اما اینترنتم خیلی قطع و وصل می شد اینه که الان می ذارم.

بعد از شب هزار و یکم. جامعه ما هم از خیلی وقت پیش جامعه مذهبی بوده و حتی اگر افراد جامعه مذهبی نباشند یعنی مقید به نماز و روزه و حجاب هم نباشند باز هم به نوعی تربیت مذهبی سنتی در وجودشون هست. عرفی وجود دارد که به شدت از مذهب و سنت نشات گرفته و چه بخوای و چه نخوای مطابق به اون رفتار می کنی. همه این ها رو گفتم تا برسم به این جمله که در زمان بارداریم خونده بودم. توی یه مجله نوشته بود بعد از زایمان شما با بدن خودتان بیگانه می شوید. اون موقع نفهمیدمش یعنی فکر کرده بودم فهمیدمش اما نفهمیده بودم.

خدایا خودت همه چی رو ختم به خیر کن. خدایا امید ما رو ناامید نکن. خدایا آرامش رو به زندگیهامون برگردون. خدایا شادی رو به خونه هامون بیار. یاور و یار ما باش. نمیدونم چرا بازار اینطوریه برای سلیقه من مانتو گیر نمیاد! .