هدفم از تاسیس این وبلاگ جمع آوری داستانهای زیبا برای تقویت روح و مطالب روانشناسی ست.

چرا غم ها نمی دانند که من غمگین ترین غمگین شهرم. در شبی از شبهای دلتنگی از تو می نویسم . شبی از پشت یک تنهایی نمناک و بارانی تو را با لهجه ی گل های نیلوفر صدا کردم. تمام شب برای باطراوت ماندن باغ قشنگ آرزوهایت دعا کردم. پس از یک جستجوی نقره ای در کوچه های آبی احساس تو را از بین گل هایی که در تنهایی ام رویید با حسرت جدا کردم. و تو در پاسخ آبی ترین موج تمنای دلم گفتی دلم حیران و سرگردان چشمانی ست رویایی.

داغ این عشق قدیم و اومدی تو تازه کردی. شهر خاموش دلم رو تو پر آوازه کردی. که تو خود این را میدانی. همیشه کنار خود داشته باش. به خودت این فرصت را بده تا بگویی. اگر افکارت را چون رازی در سینه محفوظ داری. خودت را مجبور به بیان آنها کن.

حادثه ای تاسف باروعبرت انگیز وعجیب بخونیدحتما.

تتلو ولی به زبان من و . با تو انگار همه چی مطلوبه. ببین چقدر مرام و معرفت خوبه. هر چقدر گذشته ها بد بوده. ولی باز نیست مثل ما توی این محدوده. اگر كسي رو دوست داشتم. تو نديدي بارون و گل ميخك.

ستاره ای گم شده درلابه لای ابرهای پاره پاره . آهای تو که این همه دوری از من. این روزا در حال عبوری از من. آهای تو که فکر می کنی سوزوندی. دار و ندارم و با دوری از من. طاقت نداری ببینی میدونم این همه طاقت و صبوری از من. ستاره هات میگن پشیمون شدی میخوای بگی که غرق نوری ازمن. فکر نکنم بشه با صدتا دریا این همه نفرت و بشوری از من. نمیدونم میخوای با قلب سنگی دل ببری بازم چه جوری از من. ديگر فقط بايد سكوت كنم.