پرواز در مسیر عشق . مثل همان روزهای اول عاشقی که در نگاهم غرق می شدی. دو باره با من یکی شو. تا من عاشقانه خودم را در میان بازوانت جای دهم. و از بودن با تو بی قرار شوم. با من هم مسیر شو. در تک تک قدمهایی که بر میدارم. تا این زندگی نفس گیر را آنطور که می خواهیم پیش ببرم. با تو و در کنار تو. دوش به دوش تن تو. با قرض دادن دستهایم به دستان مهربان تو. به لبهایت اجازه اعتراف عشق را بده. و میگویم چقدر برایم عزیزی.

ژانویه 29, 2011 بدست kolbeyeshgh. دلم میخواهد با یک پاک کن نرم و سفید. تمام خاطرات سیاهم را از ورق چروکیده دفتر زندگی ام پاک کنم. دلم میخواهد با تراش امید و ارزو. نور سبز نگاهم را بتراشم تا بتوانم تیزتر و ظریف تر به زندگی و دیگران بنگرم. دلم میخواهد دفتری داشته باشم با هزاران برگ. که در هر ورقش یکی از وازه های دوستی و محبت را بنویسم. و ان را با لایه ای از عشق جلد کنم. دلم میخواهد بتوانم با قلم موی ایثار و گذشت و با ترکیبی از رنگهای خوبی و نیکی. خطی صاف و ساده و ماندنی بکشم.

ترجمه و تايپ فوري انواع تحقيقات . با دقت و سرعت و کيفيت بالا . هنگام ثبت نام براي تخفيف ويژه از کد معرف21203 استفاده کنيد. عآشقانہ تريט سکوت سرב . ترجمه مقالات و متون درسی. مى خواهم اعتراف کنم! خسته ام . من امانت دار خوبى نیستم . مرا از من بگیر . من نمى توانم نگهش دارم . که ماه عاشقانه هایمان را. آن شب که شب پره ها. نور را می جستند! سرشار از عطر بوسه و ترانه بود! تو پژواک تمام عاشقانه های تاریخی! گریه شاید زبان ضعف باشد.

گاهی از دور تو را خوب ببینم کافی ست! تو در آن گستره خورشیدی کن. من همین قدر که گرماست زمینم کافی ست! من همین قدر که با حال و هوایت گهگاه. برگی از باغچه ی شعر بچینم کافی ست! فکر کردن به تو یعنی غزلی شورانگیز. چند ساله بودند این چشمانت.

ღღ ღ ღ به یادم باش ღ ღღ. این قلب عاشقم با اینکه ان را به بازی گرفتی اما هنوز هم بازیچه توست. اصلا دل و دماغ اپ کردن و رسیدن به وبلاگ ندارم. تورو خدا هی نگین اپ کن گذشت دوره ما. به کمک یکی که وارد باشه احتیاج دارم.

اومدم تشکر کنم از محبت های بی دریغ شما مهربانان. به محض دریافت امکانات دوباره به ذنیای مجازی برمیگردم حسابی دلتنگتون شدم. شهر من من به تو می اندیشم نه به تنهایی خویش. از پس شیشه تو را میبینم که گرفتی مرا در بر خویش. از قدیم گفتن هر اومدنی یه رفتنی داره ولی کاش دست روزگار منو از شهرم. شهری که زادگاهم نیست ولی بخاطر انسی که از کودکی.