که به یادت باشم! کربلا در کربلا میماند اگر زینب نبود. ۱۰شب نوکری واسه اربابمون حسین کردیم. ۱۰شب از خستگی کار نفهمیدیم چطور خوابیدیم. این شبای محرم بود و اگه غذایی اضاف میومد پخش میکردیم و اگه کم میومد ب خوردن ته دیگ اکتفا میکردیم. تمام این ۱۰شبو بدو بدو کردیم واسه آقامون. همه دور هم و با عشق نوکری کردیم ک امیدوارم آقامون این نوکری رو قبول کنه.

اين رفيقاي وحشي ما رفتن از الان جا بگيرن واسه چهارشنبه سوري. بچه ها رفتن ديناميت خريدن 150 هزار تومن . از اينا كه ميذارن تو معدن سنگاش منفجر ميشه. نيت كردن ملتو به گ. نيت من فقط خنديدن شما بوده .

من آدم مزخرف سکوت های همیشگی ام. درد های کهنه ی درمان نشده. یهویی از همه چیز دست کشیدن. نوشته شده در سه شنبه 16 اردیبهشت1393ساعت توسط نرگس. خوب بود این م رد م. دانه های دلشان پیدا بود. چه باشی چه نباشی! حالا زندگی دیگر حوصله ندارد.

احتیاج دارم دوستم داشته باشی. این دل بی قرار من.

پیشاپیش روز پدر مبارک! ﭘﺲ ﭼﻄﻮﺭ ﺗ.

حس آدمی رو دارم که راهشو گم کرده. هدفم سر جاشه اما راهمو گم کردم. ازین دنیایی که توش ما آدمای معمولی همیشه بازیچه ی دست آدمای فریبکار و کله گنده هستیم. بدم میاد این دنیایی که منو به عنوان برده میخواد.

از صدای گذر آب چنان میفهمم. تندتراز آب روان عمر گران میگذرد. زندگی را نفسی ارزش غم خوردن نیست. دو ساعت قبل از خواستگاری بهم اس زد سوره ی مریم رو برا ساعت ۶ تا ۸ بخونم. دو بار با همه ی وجودم سوره ی مریم رو خوندم. تو همیشه خوب بودی و هستی.

چند کلمه از مادر عروس 7. هر کسی را بهر کاری ساختند. بیقراری را چو شاهی ساختند. دل به تنهایی توان جان نداشت. جان من را در پریسا ساختند. من چو ابراهیم در آتش شدم. آتش نمرود دوران را پریسا ساختند. برق چشمانش مرا خشکیده است. رعد و برق از چشم او هم ساختند. شیر عشق در بیشه و غران هنوز. اشجع الناس زمان را ساختند. ساختند آن سرو سیما روی را. آتشی بر جان من انداختند. صبر سینا است اینجا در مجال.