مےترسم از آن دخترک شلوغ و پر هیآهو زنے تنهآ و شکسته بآ سیگآرے در دست بآقے بمآند. اگه باهات قهر نکنم و ناز نکنم. اگه وقتی چشات میچرخه از حسودی دیونه نشم. اگه از نظر دادنات خوشحال نشم. اگه به خاطر تو به خودم نرسم. اگه سر به سرت نذارم. اگه لب و لوچه آویزون نکنم تا بغلم کنی. اگه برات مظلوم بازی درنیارم. اگه از سرو کولت نرم بالا. اگه گوشتو نپیچونم و نگم تو فقط مال منی. اگه وقتی کار بدی کردم با ترس بهت نگم.

نگاه جالب یه زن به مردها. یک وقتهایی فکر می کنم مرد بودن چقدر می تواند غمگین باشد. هیچ کس از دنیای مردانه نمی گوید. هیچ کس از حقوق مردان دفاع نمی کند. هیچ انجمنی با پسوند . مردها نمادی مثل رنگ صورتی ندارند. این روزها همه یک بلندگو دست گرفته اند و از حقوق و دردها و دنیای زنان می گویند. در حالی که حق و درد و دنیای هر زنی یکی از همین مردهاست. یکی از همین مردهایی که دوستمان دارند. وقتی می خواهند حرف خاصی بزنند هول می شوند.