باران بهانه بود تا زیر چتر تو تا انتهای کوچه بیایم! تو ذکر مرا بخوان. روز از پس روز دانه به دانه تسبیح گرداندم. به تسبیح می ماند زندگی این روزهایم. تسبیح به سخن آی و این بار تو ذکر مرا بخوان. آشکار کن آنچه به آتش کشید مرا که تو همدم دستان منی و گواهی که. من چه با درد نوشتم و او چه با لبخند به آتش کشید. من چشم فرو بستم بر این آتش . میگویند روح جاودان است ومثلا او همان اوست و تو نمیشود.

That the Lord of all the earth. Would care to know ma name. Would care to feel my hurt. That the Bright and Morning Star. Would choose to light the way. For my ever wandering heart. Not because of who I am. But because of what You,ve done. Not because of what I,ve done. But because of who You are. I am a flower quickly fading. Here today and gone tomorrow. A wave tossed in the ocean. Still You hear me when I,m calling. Lord , You catch me when I,m falling. And You,ve told me who I am.

توحید در اندیشه عرفانی مرحوم قاضی. توحید در اندیشه عرفانی مرحوم قاضی. آیت الله خلیل مبشر کاشانی سالها در محضر آیت الله سید عبد الکریم کشمیری به تلمذ و خوشه چینی پرداخته اند و مطالب ارزشمندی از این شاگرد بزرگ مرحوم میرزا علی آقای قاضی دریافت نموده اند.