آیت الله قاضی شاگردانش را بدون التزام به مضمون حدیث عنوان بصری نمی پذیرفت. وتوصیه می کرد که حدیث عنوان بصری را بنویسید و بدان عمل کنید. و همراه خود داشته باشید وهفته ای یکی دوبار آنرا مطالعه کنید. متن و ترجمه ی حدیث را در ادامه ی مطلب در اختیارتان می گذارم تا یکبار امتحان کنید و زین پس به خواندن آن ملتزم شوید. اینم از بی انصافی ما.

من همچنان غریبه ترین غریبه ها. یک نفر نزد عالمی رفت و از او دستو العملی خواست تا شب امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف. به همسرت بگو امشب برای تو غذای شوری درست کند و تو پس از غذا اصلا آب نخور! شخص هم این دستورالعمل را اجرا کرد و صبح عصبانی محضر عالم رفت.

این دل بیدل دوست دارد بگوید. دلم هوای تو را کرده. امروز وقتی دلم هواتو کرد که از بلند گوی خانه ی شهید پرچم ابعبدالله الحسین علیه السلام . برای زیارت زایرین آماده است. خدایا هرکسی به دنبال گمشده خود می رود. هرکسی برای نجات خود راهی می اندیشد.

غریب ترین مرا در این دیار نامهربانی نگاه کن. پرواز نگاه تو معنادار ست.

اما شهادت از آن زیباتر ست. چشم من محو ضریحی که نمی دیدم شد. به یاد سفر مدینه و مکه. ابتدای سفرم شادی و غم توام شد. ابتدا حرف دلم را به نگاهم دادم. خم شد آهسته از اسرار ازل با من گفت. بعد هم پشت همان پنجرهء رویایی. چشم من محو ضریحی که نمی دیدم شد. خواستم گریه کنم بلکه بر این زخم عمیق.