ش ق و ت ט هآ یے. دبروز را به یاد بیاورم. انگیزه ای هم برای فردا ندارم. فقط دلم می خواهد زانوهایم را سخت در آغوش بگیرم! وگوشه ای از گوشه ترین گوشه ای که می شنآسم. م اگر زبآن بﮧ گلایﮧ یگشآیم. میترسم تمآم شهر را بگریا כ. פ ودم کﮧ سوפ تﮧ ام کسے را כ. شبیﮧ هماט زنی کﮧ فروغ مےگفت. زنی تنها בر آستانﮧ فصلی سرد. سکوت هایم پر از معناینב.

البته اگه حرف در نیارن. ﯾﻪ ﺯﻣﺎنی ﻗﺸﻨﮕﺘﺮﯾﻦ ﺍﺗﻔﺎﻕ ﺍﻓﺘﺎﺩﻥ ﺍﺳﻤﺖ ﺭﻭی ﺻﻔﺤﻪ ی ﮔﻮﺷﯿﻢ ﺑﻮﺩ. حسی را دادم که بدون آن دیگر . با دستاش ا شکمو پآڪ کرد و گ فت . بخ دآ م نم دوسش دآر م. ﺑ ﻌﻀﯽ ﻭﻗﺘﺎ ﺍﻭﻧﻘﺪﺭ ﻗﺸﻨﮓ ﺑﻪ ﯾﮑﯽ ﻣﯿﺮﯾﻨﻢ.

س ڪانس آפ ر نوڪ ب رج. ب را ه ميش ﮧ. ف راموش ش ك ردے. و ت مآم ف حشهاے. ي ک ک لمه ا ش رو هم نمي فهمم چي مي گه. ام ا به خ دا راست ميگه.