از چشم افتادن در یک لحظه. را بر دیوار خط کشیدم. ببین این دیوار لامروت دیگر جایی برای خط زدن ندارد. که خودت را راحت کردی. اس ام اس های دلتنگی . از دل کوچه گذشتم از میون جاده ی خیس.

تلاشم اینکه همین چند لحظه ای که هستی میزبان خوبی برات باشم تا شاید دوباره برگردی. بعد از کلاس به دختره گفتم جزوه تون رو بدید کپی کنم. کپی بسته بود بهش گفتم من وسیله دارم تو شهر می رم.

Ƹ Ӝ Ʒ حرم خانه دل Ƹ Ӝ Ʒ. هر چه می خواهد دل تنگت بگو. شدم آن عاشق دیوانه كه بودم. یادم آمد كه شبی باهم از آن كوچه گذشتیم. پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم. ساعتی بر لب آن جوی نشستیم. آسمان صاف و شب آرام. بخت خندان و زمان رام. شب و صحرا و گل و سنگ.

روزهایی که می گذرد و. آره بابا درست دیدی خودمم. وقتی اومدم , دیدم اکثر بچه های 2 سال پیش,در وبشونو تخته کردن! 2 سال پیش ,این وبلاگا چه برو بیایی داشت. راستی من انقده دانشگامو دوکس داررررررم که با هیجی عوضش نمیکنم. یه پارکی هم کنارش داره که منو اگه گم کردین,می تونین اونجا پیدام کنین. از این به بعد اگه وقت کنم هر چند روز ,آپ میکنم. فعلا دارم وبلاگمو گرد گیری میکنم. خ بعد 2 سال اومدم خاک نشسته دیگه.

اومدم واسه همیشه خداحافظی کنم. به دلایلی نمیتونم دیگه بیام. در کنار شما یه حس خوبی بهم میداد. این حس و هیچ وقت فراموش نمیکنم. همتون را به خدای منان میسپارم. سلوم بچه ها خوش اومدیدد به تفلد مجازی من.

فقط شبیه من قدم می زند. البته دنبال میکردم نوشته های دوستانو. از اینکه مغز غیرعادی و شگفت انگیز انیشتین چجوری اونو به انجام کارای عجیب غریب وا میداشتو اینکه این نابغه توی تاریخ زندگیش چه گیج بازیایی در میاورد حتما شنیدین اینم یکی دیگه از شاهکاراشه.

حال همه ی ما خوب است. نوروز , این یادگار آریایی و این کهن آیین اهورایی , بر وارثان ایران زمین مبارک باد. عید همتون مبارک ایشالا که سال خوبی رو شروع کنید و به آرزوهای قشنگتون برسین.

همه چی سوت و کوره. خیلی از وبلاگا بسته شدن. اما دوست دارم ماله من بمونه. هر از گاهی یه نگاه بندازم به نوشته هام. حتی اگه کسی دیگه نخونتشون. حتی اگه دلم بگیره موقع خوندن خاطرات. به این که چه قدر همه چی تغییر کرده. چه قدر خودم تغییر کردم . امیدوارم جدا از دنیای مجازی. ایشالا دنیای واقعی همه پر از شادی باشه. بهترین هارو برای همه ارزو میکنم.

آخرین بار که اینجا چیزی نوشتم 8 مهر سال 91 بود . دلم برای دوستای وبم تنگ شده. اگه بخوام اسم ببرم می ترسم کسی رو جا بندازم. سه سال میگذره از وبلاگ ساختنم. و همه ی اتفاقای تلخ و شیرینی که این وسط افتاده. ینی اینکه من سه سال دیگه زندگی کردم . همیشه این اتفاقا هستن که با افتادن یا نیفتادنشون زندگی مارو می سازن.

اشاره کن به قلم تصویر مرگ و بکشه. جایی که من عابری بودم تنها. نغمه تو مرا ماندگار کرد.