حتی خوب ترین آدم ها هم. رفاقت رو از دست فروش نخریدم بلکه تو کوچه های خاکی محلمون یاد گرفتم ,پس خوب میدونم برای کدوم رفیق زمین بخورم! رفاقت مثل آدم برفی میمونه. تنهایی با ارزشه چون خالی از آدمای بی ارزشه. توی دنیا رفیق های خوب محدودن.

مبادا که گفته باشی دوستت میدارم. مبادا شعله ای در ان نهان باشد. عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد. نولان و دیگر هیچ . خداحافظ نمی خواهد! نقطه ها درگیرم کردن. ستاره سو سو نمی زند. نولان و دیگر هیچ . چند وقت پیش فیلم جدید نولان و دیدم. همیشه وقتی فیلمای نولان و میبینم تا چند وقت تو فکرشم. سر این فیلمم همینطور بود . من یک روانیم و نولان فیلماشو مخصوص من روانی میسازه.

همیشه حق خودم را به دیگران بدهم. چقدر عکس تو را در خیال خود بکشم. به جای ماه و ستاره به آسمان بدهم. تو ماه من شوی و دست من به تو نرسد. فقط به دست اشاره تو را نشان بدهم. چرا به هر چه ببینم تو را گمان بدهم. برای اینکه بیایی مرا بسوزانی. چقدر عمر خودم را به تو زمان بدهم. اگرچه از همه ی تو نصیب من این است. تو را ببینم و تنها سری تکان بدهم.

امروزاز تو وبرای تو مینویسم. چه زیبا شبی ست امشب. شبی که گویند بعد از لیله القدر برترین شب هاست. خیلی وقت است منتظر آمدن امشبم. هنوز امشب و فردا نیامده دلم میخواهد تمام نشوند. دلم حرفها دارد با شما مولای من. وبلاگ من هم ۳ ساله شد.

بی هیچ تشریفاتی یک لبخند ساده برایت ارسال میکنم. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. پس از این به بعد. یه سال دیه هم گذشت.