آنکه ميگويد دوستات ميدارم دل اندهگين شبيست که مهتاباش را ميجويد ای کاش عشق را زبان سخن بود. تو همون جایی هستی که همیشه بهت برمیگردم . دوست داشتم میتونستم گوشی رو بردارم و بهش زنگ بزنم و پشت تلفن واسش زار بزنم. بگم دلم واسش تنگ شده. از وقتی نیست پیرتر شدم.

هر چه از دل بر آید لاجرم بر دل نشیند. به آرامی آغاز به مردن میكنی. به اصوات زندگی گوش ندهی. زمانی که خودباوری را در خودت. وقتی نگذاری دیگران به تو. برده ی عادات خود شوی. رنگهای متفاوت به تن نکنی. و از چیزهائی که چشمانت را به.

فرار از دست آدمهای دو دوزه باز این دنیا. نمی دونم دلم برات تنگ شده یه نه ولی خیلی خسته ام. کاش تو یه نفر درکم کنی. هنوز وقتی به چشم های تو. چگونه این همه غم را. چشمان تو فریاد می زنند. هنوز وقتی به چشم های تو. آن کس که درد عشق بداند. اشکی براین سخن بفشاند! این سان که ذره های دل بی قرار من.