نگاهم بیقرار هجوم قدم های توست و تو با خبری اما هرگز از جاده ی دلم گذر نمی کنی. دست رو دست گذاشتن های اجباری. عین وقتی میمونه که میری نونوایی و نوبت تحویل نونت هر بار به کسه دیگه ای داده میشه! و تو هی دستتو رو دست بقیه میزاری تا. مثل این میمونه که عشقت رو تخت بیمارستان لحظه های آخر عمرشو با لبخند به تو میگذرونه و تو از پشت شیشه بهش لبخند میزنی. مثل از حال رفتنهای یه مادر وقتی بچش جلوی چشماش جون میده. و بارها میمیره و زنده میشه. شونه زدن رو دوست دارم.

پر شد از بوی گل. باز آغاز شد رقص پروانه ها. باز هم پهن شد سفره هفت سین. یکشنبه دوم فروردین ۱۳۹۴ توسط تگ. شورای بازبینی تئاتر هرمزگان معرفی شدند.