تقدیم به کسی که اسمش رانمی گویم. وقتی که زندگی تا این حد معمولی است. من یک مرد معمولی هستم. تو هم یک زن معمولی هستی. و ما هر دو نیازهای معمولی داریم. نیاز به آب و غذا و کمی هوا. و این که با هم باشیم. و همدیگر را دوست داشته باشیم.

تقدیم به کسی که باور نکرد دوستش دارم . سلام به تمووم دوستای گلم که میاین و کلبه خرابه ی مارو آباد میکنین. امیدوارم یه رد پایی از خودتون با نظرات زیباتون به جا بذاریدتا واس تشکر خدمت برسم. کسی که تو حرفاش زیاد میگه بیخیال. بیشتر از همه فکر و خیال. فقط دیگه حال و حوصله بحث و صحبت نداره.

ڪاش گاهے م رد بودم. کاش گاهی م رد بودم. می شد تنهاییم را به خیابان بیاورم. سیگاری دود کنم و نگران نگاه های مردم نباشم. کاش گاهی م رد بودم. می شد شادی ام را به کوچه ها بریزم. باصدای بلند بخندم و هیچ ماشینی برای سوار کردنم ترمز نکند. هه چه زندگے شیرینے! گ ذ شته اے که حآلمآن را گرفته ا ست. آینده اے که حآلے ب راے رسیدنش ن داریم. دروغ گفتن را خوب یاد گرفته ام.

دوستای گلم به وبم خیلی خوش اومدین. امیدوارم که خوشتون بیاد و موقع خوندن مطالبم حوصلتون سر نره و. خییییییییلی ممنونم که بم سر زدین. من عاشق هیچی پسری نبودم و نیستم. پس امیدوارم موقع خوندن نوشته هام. فکر دیگه ای نکنین! دوس دارم مطالب متنوع بنویسم. از شمام می خوام که با نظراتون کمکم کنین. و همچنین از کسایی که دلیل اسم وبمو پرسیدن و سوالشون بی جواب مونده. چون دلیلش شخصیه و نمی تونم بگم. همتونو دوس دارم و براتون آرزوی موفقیت و شادی دارم. جواب دوستی را با دشمنی.

که امید را در قلب ها. عشق را در چشم ها. و طراوت را در لبخند انسان ها. نیروی درونت به تمامی انسان های پاک طینت متصل می شود. و راهی می شوی برای عبور تمامی دعاهای خیری که از تمامی مردم فرستاده شده. و برکت انسان های روی زمین. وارد زندگیت می شود! برای هم دعای خیر کنیم. حالا تو هی بخور! روزنو.

تمام حقوق این سایت متعلق به دانشجویان مهندسی شیمی کاوش میباشد. عشق یعنی حالت خوب باشه. ستایش یعنی این حسی که دارم. ღ قاصدک خوش خبر ღ. دل نوشته های پری بانو. غزل مویه های زنی در باد.

زير سر تواست گريه هايم . با عرض سلام و قبولی طاعات و عبادات شما دوستان عزیزم. برای مدت کوتاهی در کنار شما دوستان مهربونم نیستم. از اینکه در این مدت در کنار من بودید سپاس گذارم. انشاالله از من دلخور نباشید و مرا حلال کنید. کاش میشد لحظه ها را حبس کرد. در کتاب زندگانی دست کرد. کاش در تقدیر آدم دل نبود. عشق را در خانه اش منزل نبود. ساز غم هایم برایت میزدند. دل پر از اندوه جان فرسای توست.

قב م زבن را هم دوست نבارے. با בیگران حالت به هم میخورב. اما انگآر تا בلت بخواهב غم دارے. قבرے ارامش ذهنے و خیال رآحت. عشق برایی یکی دلگرمی . و برای دیگری سرگرمی . نه کیف من کوک است نه کوک گیتارم . را میان ش رش ر. ی که در حد یک فکر ماندند.