امسال تابستون مبین فصل نسبتا پر کاری رو پشت سر گذاشت . تابستونی که توش غیر شنا و بازی و گردش و. کلاس شطرنج و تکواندو هم رفت. و خاطرات جالبی هم از خودش به جا گذاشت. خاطراتی که شاید جالب ترینش مراسم دعایی باشه که نیمه های شب برای خاله سوده ی سارا یا به عبارتی عمه سوده ی مبین با سارا برگزار کردند. خاطرات زیاده که سعی میشه با مرور عکس های تابستون این خاطرات زنده بشن. امروز هم روز اول مدرسه بود.

I U عشق پنهون I U. دیدی خدایا دوسم داره و من دوسش دارم. نوشته شده در ساعت توسط درسا عشقي. حدودا یه سال بود که نیومده بودم. الانم که اومدم خبر خوبی ندارم. همین الان دارن میرن خواستگاریه زینب. الان هم من دارم گریه می کنم. نوشته شده در ساعت توسط درسا عشقي. شاید تو تنها امیدم باشی. چه کلمه ی عجیبی است! لباس مشکی ات را پو.

یک شنبه ساعت ۴ ۴۵دقیقه عصر. هر خط که میخونم هر کلمه ای که میخونم ذهنم انچنان تی کاف میره که خودمم ازش جا می مونم. گاهی کسایی که بخاطرشون شکستی . سختی ها رو تحمل کردی حالا خوشون شدن سختی. بغض کردم ای کسی که نگرانت بودم همیشه ای کسی که اولویت زندگیم بودیی بغض کردم . اما به تو نمی گم بغضم. نمیخوام بغضم شکسته شه پیشت. چون این شکستن از توه از با تو بودنه. باز هم نشان دادی تنها خدا با من است.

شهر را تماشا نمی کنی. وسعت جایی را می بینی. که او را در آن گم کرده ای. جای خالی او را تماشا می کنی. من این را می فهمم. دست تکان می دهد که من اینجام. که سهم که می شوی. در خانه ام را می زنند. در این جمله اندوهی ست. کتاب نیست از علیرضا روشن. بعد از چند ماه دلم برا اینجا تنگ شده بود , با اینکه میخواستم پست جدید نذارم .