ღ درباره ی پسر اوچولوی اوشگل من! من پدرم را دوست دارم. برا بابا حسين ي عط با ي كارت هديه گرفتيم. خاله مرضيه هم كه شد فاميل جديد! مامان- خدايا بابت تموم نعمتات شكر. امسال بابا حسين يه سوپرايز داشت. سال 1394 ميمون و مبارك.

عزیز دل ما یه فرشته کوچولو هست که اومده تا بهشت ما رو چراغونی کنه. باورم نمیشه آخرین نوشته ام مربوط به مهر ماه باشه و ذوق مرگ شدن برای شروع روند باسوادی دخترک و. سری کتابهای افسانه های پریان رو برام میخونه. البته هنوز نصف حروف رو یاد نگرفتن اما اونقدر که علاقه به خوندن داره دیگه خودش ص ض ط ظ ث ع غ و بقیه. در خواندن کلمات نداره و بسیار هم سلیس و روان میخونه . املاشون زیر 10 خط باشه.

در کنار همسرم روزها رو شب و شبها رو روز می کنم وسپاسگذار خداوند هستم بخاطر این نعمت بزرگ. مهم , مادر بودن است . تولد پسرم - قسمت 3. تولد پسرم - قسمت 2. سال جدید , زندگی جدید. یه عالمه حرف تو کله ام میچرخه و داره آزارم میدم .

می نویسم تا بدانی دوستت داریم تا. دیدن نگاه قشنگت روح تازه ای به وجودمان بخشید و. لمس موجودی آنقدر شیرین وآنقدر عزیز که تمام دنیایمان را به پایش بریزیم. بی شک وجود تو دنیای دیگریست.

باید رو خودمون کار کنیم تا زودتر بخوابیم. اشنایی با مسائل ماوراء الطبیعیღ ღ. شکلک با کفیت همه جورهღ ღ. لجبازی های عاشقانه ماღ ღ. شکلک مژی جون جدیدღ ღ. دوتایی با هم تا همیشهღ ღ. ثبت بهترین لحظات من و همسریღ ღ. دنیای من رویای منღ ღ. عاشقی با طعم توღ ღ. روزمرگی های زندگی شیرینمღ ღ.

جای نی نی تو زندگیمون خالیه . اما اراده و عشقمون فولادی . هر کاری از دستمون بر اومده کردیم . بقیشو تو وبلاگ بخونید . میدونم خیلی از دوستان که خیلی هم بهم لطف دارن در پایان این پست کلی نصیحت خوب بهم میکنن که از همش میتونم استفاده کنم .

سانی تنبل و کمرنگ برگشت. امروز به اخرین پست نگاه کردم و دیدم نوشتم خدا کنه با رفتن پاییز تنبلی منم بره اما زمستون و 40روز هم از سال 94 گذشت و من برنگشتم. روزهای خوبی رو در کنارهمسرم و اقا پسرم که برای خودش شیطونی شده میگذرونم ولی به دلیل ترافیک کاری و خونه داری و بچه داری باعث شد خیلی کم به وبلاگم سر بزنم. البته به وبلاگ شماها سر میزنم چون تایمی که فرنام خوابه با گوشی پستها رو میخونم ولی خوب نمیشه براتون پیام بزارم. سال 94 رو با کلی تاخیر بهتون تبریک میگم.

سلام تا مدتی نمینویسم شایدم دیگه اصلا ننویسم ولی میخونمتون. ممنونم که تو این مدت بامن همراه بودید. علت ننوشتنم رو نمیخواستم بگم ولی میگم. قدر سلامتی کوچولوهاتون رو خیلیییییییی بدونید که امیدوارم اون روزهایی که برمن گذشت برای هیچ مادری نگذره که سختترین وتلخترین روزهای زندگیم بود ناراحتی از دست دادن فرزند دلبندم. خلاصه که هر چه بگم از سختیش کم گفتم. امیدوارم خدا دل همتون رو مثل من شاد کنه و خدای مهربون همیشه در کنارتون باشه.

پریا و دوست جونش محیا. تولد 5 سالگی عشقهای من. کوچولوهای دوست داشتنی سپهر و شیدا. ترانه ,دختری که مثل هیچکس نیست. نه شکست و نه گرفت! يه تو.