Date Range
Date Range
Date Range
چرا ماندم در چراهای اندوهبار. افسرده بالیدم در بیشه زارهای روزگار. من آن علف روئیده در سایه تردیدم. به اندک نسیمی بر باورهایم لرزیدم. من از نسل مرگ گویان و مرگ جویان و مرگ خواهانم. چرا برلبانم فریاد مرگ بود. جهانی را بامن وما دشمن بود. درون چهار دیوار که نام خانه داشت. به کوچه دستها بوی نیرنگ داشت. ای روزگاران آه و ناله ها را نفرین. یاران رفته را دردل هزاران یاد. نسل های سوخته را فریاد. مرا رویاها چون شمع سوخت.
اگر در کوی قلاشی مرا یک بار بارستی . مرا بر دل درین عالم همه دشخوار خوار هستی. وبلاگ جان پاره ها دربرگیرندۀ سروده های من در قالب سه گانی است که قصد دارم هر چند روز یک بار اقدام به انتشار آنها کنم .
خط خطی های یه دختر دهه هفتادی. پست های من مخاطب خاص نداره. دوست ندارم کسی شخصیت شناسی کنه منو. فش بده ولی تعریف الکی نکن. ب کسایی ک بم سر بزنن سر خواهم زد. برای دیدن مطالب قدیمیم به آرشیو سر بزنید. نشون نمیده تو این قالب. نظر خصوصی نداریم حرف خصوصی با کسی ندارم. من تا اخر هفته نیستم. ولی برگشتم یه آپ توپ میکنم براتون. میدونم دلتون واسم تنگ میشه. شلوخ پلوخ هم نکنید ک ۱۱۰ نگیرنتون من جواب گو نیستم. ما دهه هفتادیا اینطوری آروم میشیم. هندزفری همون پستونک واسه نسل ماست.
زمان است که می گذرد بر جانمان آرام. از همون 5 شنبه قرار گذاشتیم واسه بخش بعدیمون که خون باشه ساعت 9 بیمارستان باشیم. اساتید فوق العاده سخت گیر. واسه همین در یک تصمیم جمعی قرار بر این شد که به خودمون استراحت بدیم و 9 بیایم.
زندگی گلی سرخ و زیباست . زندگی آواز غمگین قناریست در قفس . در غم عشق زخاطر رفته اش . زندگی دستان گرم پدر است . و به آهی که در سینه فرو میماند . زندگی لبخند و مهر مادر است . که به یک چشم زدن .
در زیر بارانی که نیست. واژه ها گل می کنند. با بغض می گویم نرو.