پهلوی جانان چو بیفکند رخت. ز انده ایام نگردد زبون. قصه نراند ز بتان چمن. پا ننهد جز بره خویشتن. مرغک دلداده بعجب و غرور. کرد یکی لحظه تماشای مور. خنده کنان گفت که ای بیخبر. مور ندیدم چو تو کوته نظر. وقت غم و توشه انبار نیست. دولت جان پرور نوروز بین. هان مکش این زحمت و مشکن کمر.

ورود عصا قورت داده ها ممنوع. دیگر به این دیار سری نخواهم زد . اینجا دیگه نه جایی برای عصا قورت داده هاست. اینجا بوی مرگ می آید. اما مرگی از جنس تولد. برای سالگرد تولد عجیب و غریبمان دعوت می شوی. احساست را برایم عاشقانه نگهدار. امروز که می روم پر احساس و لبریز از نگاه توام. و صندلی های بی کسی کنارمان.

هرکی خواست منو باعنوان stay with me. لینک کنه وبگه باچه اسمی لینکش کنم. دل میخواستم ازتو نه تن. تن فروش درشهر زیاد است. جایی خوانده ام فرق ندارد زن باشی یامرد. پرهیز ازنگاه کردن به کسی که شوق دیدارش. کلافه ات کرده تردید مبهمت را. هوای توبه گریه ام! .