ღ ღ پلاک 69 ღ ღ. قرار بود طبق یه طرح عقب نشینی خونه ی یک مادر شهید که بچه اش مفقود الاثر شده بود. تخریب بشه قرار شد با احترام ازشون بخواهیم که خونشونو تخلیه کنند که تخریب کنیم. بالاخره رفتیم دم خونشون و قضیه رو گفتیم. مادر در جواب به ما گفت . اگ بچم برگرده فقط آدرس اینجارو بلده! گفتند یار سفر رفته باز میرسد.

از درد های کوچک است که آدم می نالد. فردا را چه خواهم کرد. خیال امروز م را پر می کنم . وتنیدن های پی در پی اش. مسیر عنکبوت کوچک نگاه خسته ام. ساعتها به دنبال خود می کشد. وارسته از هر خیال وهر نگاه به اندوه خود. زدن به شیشه زندگی! وقتی بغض میک نی.

باران برای من حکم تولد دوباره را دارد! از نو نفس بکش! ای باعث و بانی بغض های برگشت خورده ی من. نگران روزهای من بعدی هستم که میدانم چه برنامه ای برای دلم ترتیب داده اند. که نکند دلم باز بین راه کم بیاورد . بشیند کنار اتفاقات روزمره ای که دیگر نمیشود مزه شان کند. که میدانم من طی این قضایا یک تکه از دلم را جا گذاشته ام. که نمیدانی سکوت رایجم بی دلیل نبوده است. که کاش میدانستی خیلی از حرفها باز خوردش در چشم آدم بهتر است خوانده شود. که نباید از نگاهم ساده میگذشتی. من حرفهایم را عادت دارم همیشه بریزم توی نگاهم.

از خواندن تمام خبر ها تنم بسوخت. از گفتن تمام غزل ها دلم گرفت. در انتظار تا که بگیرم خبر ز تو.

ولي نظراتونو مي خونم و جواب ميدم. سلام توروخدا هر كي اين مطلبو ميبينه واسه اين حقير دعا كنه ممنونتون ميشم خدا عوضشو بهتون بده. سل ام دلم براتون تنگ شده بود.

من برعکس همه پشت خنده هام غمه. تو برعکس منی شادی و غمگین میزنی. ولی تو فوقش اخرش میگی کلاه رفته سرش. باشه کلاه رفته سرم ولی تورو از رو میبرم. خط و نشون کشیدم که خدایی نکرده دیدم. چشمام دیگه تورو نبینه اره دوری و دوستی همینه. خاطرت هنوز عزیزه ولی از فکری که مریضه. بهتره دوری باشه نه که یه عشق زوری باشه. هوایی شدی خواستی که قلبمو دورش کنی. دل تو دلت نبود بزنی ذوقمو کورش کنی. کار از کار گذشته دیگه نمیشه به روم نیارم. با بد و خوب تو ساختم ولی نه دیگه کشش ندارم. تو برعکس منی زیر حرفهات میزنی. غم دنیا تو دلت ن.

هفته او ل تیر 1392. هفته او ل فروردین 1390. هفته او ل آذر 1389. هفته او ل شهریور 1389.