چه خوب درک می کند مرا. وای که چه زیبا کام میدهد. این نو عروس هر شب. لباس سپیدش را تا صبح برایم می سوزاند. و من تا صبح بر لبانش بوسه. گاهی حرف ها وزن ندارد.

می نویسم تا فراموش کنم . من قبلا ی وبلاگی داشتم ب نام taghato79. ک بعداز مدتی حذفش کردم. با همون آدرس الان ی وب زدن. حالا دوباره برگشتم و میخوام از نو شروع کنم. امیدوارم این یکیو دیگ حذفش نکنم. با ه ی ببینمت هایم. وقتی که با شانههای بالا گرفته از تو میگفتم. وقتی که نام تو را بلند میخواندم.

و یا حتی شنیدن یک دوستت دارم. حال آدم را عوض می کند. و اینطور آدم می فهمد. که دوست داشتن را بلد است. تا قصه عشق را چنان زیبا بخواند که نه از دوزخ بترسی. اگر کسی احساست را نفهمید مهم نیست. سرت را بالا بگیر ولبخند بزن . این جا همیشه تر وخشک با هم میسوزند. این جا همیشه کاسه ای زیرنیم کاسه است.

مرگ خبر که نمی کند! یک روز می بینی نیامدم. سلام ب همه ی دوستای خوبم. بازم اومدم که این بار تولدمو اینجا جشن بگیرم وباهاتون خدافظی کنم. ازهمه ی اونایی که تواین مدت همراهیم کردن و همیشه بهم سرزدن ممنونم. دو قدم مانده که پاییز به یغما برود. این همه رنگ قشنگ از کف دنیا برود. هرکه معشوقه برانگیخت گوارایش باد.

همه چیز گذراست فقط عشق جاودانه می ماند. نمی دآنم چرا هر چه کلمه هارا بر جای خالی ات میریزم. البته این فقط این فقط یک گمان است. به زودی اسم وبلاگم عوض میشه. هم یه عکس از خودمه. دوستای اینجا معرفتشون صفردرجه اس.