ما به امید آن فردایی زنده ایم که هنوز نمی دانیم چگونه خواهد بود. من مینویسم آنطور که دلم میخواهد. دنیا پر از ایده است. ایده ها در آسمان بی کران ذهن در پروازند و من شکارشان میکنم. طرحم را از درونشان بیرون میکشم و آنگاه نوبت بازی قلم است. قلم بر روی کاغذ میلغزد و اندک اندک ایده را نمایان میسازد. قلم همچون سربازی مطیع بر روی کاغذ رژه میرود. لعنت به زبانی که برای.

جهت اطلاع از تنظیمات و ویرایش این قالب اینجا را کلیک کنید.

سنگری برای بروبچه های دسته یکی دهه90 به یاد شهدای دسته یک دهه60. در زمان غيبت به کسي منتظر مي گويند که منتظر شهادت باشد - شهيد مهدي زين الدين. معرفي سنگر دسته يکي ها.