لطفآ در ق لب م ن سیگإر ن کشید. مي دانم روزي خواهد آم د كه ا ز پ شت خاطرات م دفون شده ياد اين ه مه مهرباني خالص ف راموش ش ده ديوانه ا ت ك ند تا س ر ح د ج نون. و من چشمهایم را به سوی دریا باز خواهم کرد. و سکوت را فرا میخوانم. که جر این چیزی ندارم.

این منم , تازه از سر جلسه ی امتحان بلند شدم. همه چی عادیه و هیچ چیز غیر طبیعی نمی بینید . اومدم بگم من تا ۱۰ بهمن نمیتونم بیام وبلاگ. دیگه امتحانام شروع شده خیلی خیلی هم سنگینهههههه. بچه ها خیلی خیلی شرمندم. مخصوصا از بچه هایی که اومدن وبم و منو شرمنده کردن. از بچه هایی که اومدن گفتن اپ کردن و من نرفتم. و از دوستای گلی که تازه به وبم اومددن و گفتن به ما سر بزنید. میام جبران میکنم و میترکونم. به مولانا همتونو دوس دارم. ای کاش که این پرواز.