دیگه اینکه متولد دوازده بهمن هستم سالشو نمی گم بری پروفایلمم بیاری سالش رو نشونت نمیده . چیکار داری بگیر 14 سالمه . دیگه دیگه کارشناسی حسابداری ام . مهارتهای کاریم هم نمیشه بشماریش . دیگه بسه خیلی پسر خاله نشو! حرف آخرم هم اینه که این دفعه سومه که عنوان وبلاگ و لوگو و همه چیشو عوض می کنم . دفعه سومه ولی مطمئنم دفعه آخر نیست . نبودنم بخاطر مشغله زیادمه اما فراموشم نکن.

امآ به دیگ رآن ه م دل. امآ به دیگ رآن هم تکیه. ر های م نک ن. دخترک چ پ د ست. نہ زبان دارد کہ دروغ بگوید. نہ دل دارد ڪہ نامہربانے کند. اما آنقدر معرفت دارد ڪہ رھایم نکند همیشه کنار دلم بماند ! دخترک چ پ د ست. مے ترسم از نبودنت و از بودنت بیشتر ! نداشتن تو ویرانم میکند و داشتنت متوقفم ! وقتے نیستے کسے را نمے خواهم و وقتے هستے. دخترک چ پ د ست. دخترک چ پ د ست.

هوا را که از بینی ام بالا میکشم . از روزیکه مژه هایم را چیدم . قرار گذاشته ام که هر شب یک بند از انگشتهای پایم را قطعش کنم. اینطور که میخواهی راه بروی ولی آن درد همزمان نمیگذارد. فکر کنم که البته فقط همان اولش سخت است . مثل روزهای اولی که دستانم را تا آرنج هایم فرو میکردم در اکواریوم زالوهااااااااو چندشم میشد ولی کم کم خوشم می آمد. بوی خون برای من عادی شده یا سوزش هوا در بینی ام حس بویایی ام را از بین برده.

پیام نگار در انتهای وبلاگ مجددا راه اندازی شد. بخش موزیک درخواستی در منو سمت چپ مجددا راه اندازی شد. مسابقه وبلاگ نویسی با موضوع عشق و جدایی با اتمام رسید. سلام به همه دوستان قدیمی. هرچند دیر شده سال نو رو به همه دوستهای گلم تبریک میگم ایشالا سال خوبی رو شروع کرده باشین و سال۹۳ سال خوب و به یادموندنیی باشه واسه همتون. خوشحالم هنوز هم وبلاگ دوستان قدیمی پابرجاه.

خوشبختی توپی است که وقتی می غلتد به دنبالش می رویم و وقتی توقف می کند به ان لگد می زنیم. باز آمده ام از راه سفر یکبار دگر. واسه خالی نبودن عریضه! پنجشنبه ٢٠ مهر ۱۳٩۱. یادداشتهای یک حسابدار تمام وقت. بانك پروژه و پايان نامه دانشجو. باز آمده ام از راه سفر یکبار دگر. دلم خیلی واسه اینجا تنگ شده بود. ولی یوهو هوس بازگشت نمودیم.

موج اگر مي دانست ساحل هيچ وقت دستش را نمي گيرد هرگز براي رسيدن نفس نفس نمي زد. به نام آنکه اگر حکم کند همه محکومیم. شبی تا سپیده صبح بدو که باید باشد و نیست می نگریستم. هیچ از هیچ بر روی پرده نمایش دلم می گذشت. چه مضحکانه است دنیایی که باید باشد و نیست. در آن دم باز ققنوس مرا صدا میزند. تنهایی! و من بی اختیار اشک میریزم. سکوت من هیچگاه نشانه رضایتم نبود .