انجمن شعر و ادب گرگان برگزار می کند - دوشنبه های شعر در محل تالار فخرالدین اسعد گرگانی. سال 93 انتشارات نیماژ خانه کتاب گرگان. سه اپیزود برای یک کلاغ. نه ابر ها بارور می شوند. نه آسمان از این سیاه تر.

شعرهایی که بوی پونه می دهند. به نام خداوند بخشنده مهربان. و تمامی عزیزانی که لطف دارند. و اما کار جدیدم که نیست ! ادراک کدام درک موجز. برگستردگی جهان تو کمک خواهد کرد. که هر روز جهانی بدیع در سر می پروری. و هر روز فکر آب شدن کدام یخ قطب فکر ماهستی. از کمبود درد می بالی. و به تکرار عادت خودت را بر در و دیوار می کوفی. تا کوفیان مذهب درد از خیالشان نرود. تنها عشق وارث اعجاز قلب ماست. وقتی دهانت را پر می کنی برای حرف. دشمن به فکر صلوات مجاز هست.

Amah farzandani geramik eran andar parastishni uman geramik matar eran giyani xwesh peshkesh konim. آمده ام برای گفتن و شنیدن . اینجاهستم از آن روی که سخنی برای گفتن دارم , از هر کران به هرکس که نیوشای سخنم باشد. فارغ التحصیل رشته ي زبان و ادبيات پارسي دانشگاه اصفهان و دانشجوی ارشد فرهنگ و زبانهای باستانی ام. اميد آن كه با هم باشيم. جشن ها و آئين هاي ايران زمين. دو هفته نامه ي امرداد.

شاخه ای سبز در این سامان نیست. سایه ای بر سر دیوار نمانده است. همه افسانه بر این راه نشانده است. همچنان سخت و اسفناک و هراس انگیز. باید از ماه گذر کرد. باید از عشق حذر کرد. عاشقم با همه اسرار خوش عشق. عاجزم از همه تنهایی این عشق. و ندانم که چه رنگی شوم آخر تن دیوار. با تنی چند حقیرانه و گمراه. می روم بر سر برزن. می روم تا گذر زن. می روم تا که خیالم بشود من. بشوم عاشق دیوانه ی رسوا. بهار را به خاطر بیاور.

اسماعیل یک شعر بلند از رضا براهنی.

همیشه منی كه در متن من می ماند آن منی نیست كه منم. از هنوز سرم به مرزهای پروانهگی. در شیب تند سینه هایت. وقتی قرار بود در نگارهای دور افتاده خدا باشد. وقتی قرار بود در نگارهای دور خدا کتک خورده باشد. قراردادهای شب در صفر موهایت. که این سیاره زنی باشد نشسته در عقربهها. و این سیاره زنیست ممکن. که ه ی صفر میشود و. در تویی که شکل این تصادف را زن هستی.