كه با خود ببرد تا آن دور. باز از شنيدن بي هنگام نام او. انگشت اشاره ات رو بذار روي شصتت. دلم برات اونقدر تنگ شده . با صدای بلند فریاد میکشم. افسانه ی من به پایان رسیده است. احساس میکنم که این اخرین منزل است. دیگر نه بانگ جرس کاروانی. همنشین تنهایی جاودانه ی من است. لحظه خدافظی به سینه ام فشردمت. دلتو بردی با خود ب.

شێعرو داستان و ژین نامه ی شاعێرانی کورد. شین ئاوا به شداری شینه. سه ر چه مه ی ژین به رده وامه. اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان پاوه. شیعری کوردی له ژوره که مدا. تالار هنر ته لاری هونه ر.

سهشنبه 9 فروردینماه سال 1390. بعد از مدت ها بازم اومدم. البته دیگه مثل گذشته می دونم کسی سر به این وب تنهام نمیزاره. اما واسه دل خودم اومدم بنویسم. امروز تقریبآ هشت ماه که عروسی کردم و شکر خدا زندگی ی خوبی دارم. داشتن همسری مهربون این روزا غنیمت که من دارمش.

همان سکوت ممتدی که در چشم های تو. چقدر این کلمات ابلهند! هفته او ل دی 1393. هفته او ل فروردین 1393. هفته او ل آذر 1389. هفته او ل آبان 1389. هفته او ل مهر 1389. هفته او ل فروردین 1389. هفته او ل مرداد 1388. هفته او ل خرداد 1388.

می نویسم با آنکه دیگر نفسی نیست. یک پنجره برایم کافی است. آجر پاره هرچی بخواهی داره. خاطرات و دست نوشته های من. امروز نخستین روز آینده توست. برای عضویت در خبرنامه این وبلاگ نام کاربری خود در سیستم بلاگ اسکای را وارد کنید.

زخمی بر پهلویم است,روزگار نمک میپاشد و من پیچ و تاب میخورم,و همه گمان میکنند که میرقصم. است قصه پررنج صدها مشکل است. پای اسب آرزوها در گ ل است. فیل بخت ما عجب کج می رود. در سر ما بس خیال باطل است. مهره های عمر من نیمش ب ر فت. مهره های او تمامش کامل است. ما نسنجیده پی فرزین او غافل از اینکه حریفی قابل است.

امروز همان فردایی است که دیروز منتظرش بودید و همان دیروزی که فردا حسرتش را خواهید خورد. گر مرد رهی نظر به ره باید داشت. خود را نگه از هزار چه باید داشت. در خانه دوستان چو محرم گشتی. دست و دل و دیده را نگه باید داشت. باز هم دست سرنوشت گلی دیگر از باغ دلمان چید.