سلااااااااااااااااااااااااااااااااااااااام به تک تک شما دوستای خوب و وفادار قدیمی. ممنونم از لطف و محبتتون و اینکه تو این مدت به یادم بودید و به اینجا سر زدید. من هم دلتنگتون بودم و هستم ولی متاسفانه دیگه فرصت حضور در اینجا و نوشتن و یا سر زدن به پیج هاتون رو ندارم.

این وبلاگ دیگر به روز نخواهد شد! دلم براتون تنگ می شه و اگر فرصت کنم بهتون سر می زنم . ازتون عذر می خوام که بی خبر و یکباره بود! دلم براتون تنگ می شه! آخرین شعری .

از تمام دنیا تنها چشمهایت را خواستم. دلم برات تنگه عزیز این دل. نفس کشیدنه بی تو یه مشکل. شب و روزم سیاه و بی ستاره. کسی واسم از تو خبر نداره. دنیای من بی رنگ و نورو خاموش. همه میگن کردی منو فراموش. داد میزنم نه بی وفا نیستی تو. خودم بهت گفتم می تونی برو. اما نگفتم بری بر نگردی. اگه بدونی با دلم چه کردی. روزی هزار بار نامه تو میخونم. قول دادمو به یادتو می مونم. میون نامه ها و حرف و شعرا.

مي خواستم شعله شوم سركشي كنم مرغي شدم به كنج قفس بسته و اسير. من ديگه قصد ندارم تو اين وبلاگ بنويسم. سيري در خيال هم پيوست به خاطرات. حداقل براي يه مدت! ميرم تا با يه روحيه خوب و انرژي زياد برگردم. حتما ستاره ها چشمک مي زنند. و باز یاد دو چشم تو آید به یاد من. جان می دهد به من.

هر ک س زندگی خویش را به آهنگی می نوازد. آخه کلی ازش خاطره دارم.

بیرون خواهم آمد از این پیله که سخت به دور خویش تنیده ام. عروسی هم تموم شد و زندگی متاهلی شروع شد. از عروسی که براتون بگم خیلی خیلی خوشگل شده بودم به گفته همگان و بسیار زیاد تغییر کرده بودم. از یک دختر چشم و ابرو و مو مشکی سبزه تبدیل شدم به یک عروس بلوند و سفید اروپایی! دقیقا مثل از پیله درومدن پروانه! جمعه شب برای اولین بار یکی از همکاران آقا با زن و دخترش رو دعوت کردم خونمون. خدا کنه همه چی خوب باشه. یک روز قبل از عروسی.