عشق زینب با حسینش ماورای عشق بود. در فضای قلب زینب هم هوای عشق بود. این همه صبر دل او از صفای عشق بود. رباب هست و خروش و خسته حالی. به دامن اشک و جای طفل خالی. اگر گهواره را پس داده بودند. دلش خوش بود با طفل خیالی. سجده گاه خنجروتیغ وسنان دشنه ای. من بقربان لبت در پیش دریاتشنه ای. چند تا جمله ی خوشگل.

Whith a heart brimful of affection. دو راهب در سفری به رودخانه ای رسیدند و در آنجا دختری زیبارو و فاخر دیدند که نمی دانست چگونه از رودخانه عبور کند. یکی از آن دو راهب بی آنکه کلامی بر زبان آورد او را به پشت گرفت و از عرض رودخانه گذراند و در آن سوی رودخانه او را بر زمین گذاشت . پس از آن هر دو راهب به راهشان ادامه دادند.

من را به حال خودت بگذار. خورشیدی که از روز قبل مانده روشن نمیشود. میتوانید این فایل صوتی را از اینجا. با پاهای خودشان رفته بودند. آنها که نشسته هم ایستادهاند.

گناه کردم و خشنودم از این عذاب بی پایان. گناه نگاه تو بود و می کنم تمام عمر گناه. حجاب بیفکن ای شب طوفانی و راحتم گذار. قرار کامل است بین من و سیاهی و ماه. نه به لبیک و سلام. سعی در جاده و پل. می زند بانگ به ما. مست بودم با جامی لبریز از شراب.