رؤياهايمان را با خود آوردهايم .

خبر از حال من نداری. بی تو پرپر میشم دو روزه. دل سنگت برام می سوزه. چی بگم از دل تنگم. خیمه ی ماه محرم زده شد در دل ما. دست های خالی ام را فریب می دهم. تلخ است روزگار و ش کرها فقط تویی .

به آه نازکی تار می شود. به تور اشک تیره می شود. رنگ سرخابی اش سیاه می شود. من با کبوتران حرف زده ام. هفت امشاسپندان را سوگند داده ام. راز مگو زیر لب آهسته. من با کبوتران دروت ماز بوده ام. من راز ماز را از کبوتر دوم شنیده ام. این شراب هم جواب نمی دهد. نه این شراب هم جواب نمی دهد. دل که تنگ می شود با شراب. تسلیم شدن به این حال غم زده. گاهی خودش چاره می شود. این دست روی دست گذاشتن. این حال بی خودی . چه می دانی چه لحظه های شاد.

ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی. با شیعه ای همچون ما حقا که تو تنهایی. هر چند گنه کاریم با روی سیه گوییم. دل بی تو به جان آمد وقت است که باز آیی. آدم ها برای هم سنگ تمام. را میگذارند و می روند! زندگے بہ مט آموخت . و مرگش خاموشی آن! .