یهو وایمیستی و سرتو میزاری پایین. آهای با توام مخاطب خاص. فاسد بودن به تن فروشی نیست. رویاهایی که تحقق می یابند و علاقه هایی که به عشق. نامردیه خیلی چیز هارو سر اشغال. ترین اتفاقات و ادما از دست بدی! دیروز یکی بهم گفت برو بمیر. میخواستم بگیرم ببوسمش مدت ها بود کسی همچین آرزوی زیبایی واسم نکرده بود. عاشق روز هایی هستم که مهربان.

آخر این پیک یا تو تمام میشوی یا من. ترجیح میدهم حقیقتی آذارم دهد تا دروغی آرامم کند. صدای خرد شدن استخوان های غرورم. کابوس شبانه ی من است. آنجایش که فریاد میزند برقص. و غروری که سقط شد زیر شماره ۴۴ کفشت. من از پس بهت ها و ناله هایم زاییده شدم. از معاشقه ی وحشیانه ی ۳. از نوازش های خش دار. منی جمع شده از پس ۴ ساعت. شیطان که خون فحشا را از من افشاند.

میسی از همتون که به یادم بودین. نمیدونم تو عید باز چه مرگم شده بود حس نت نداشتم! ینی کلا فقط میرفتم مهمونی. دیه طی یه عمل جراحی مادر گرامی با موچین این تیغ و از گلوی مبارک خارج کردن! در کل عید خوبی بود. از همه ی اینا گذشته اومدم بگم که من دیه آپ نمیکنم! معلوم نیس تا کی! نظراتم تایید نمیکنم فعلا! .

هر چه کردم مردم بفهمند . ذهن مثل چتر نجاته . تنها زمانی عمل می کنه که باز باشه. این ما هستیم که ناپایداریم.

از تحلیل دینامیکی دل تا توجیه استاتیکی فکر. هنوزم زخردی به خاطر در است. به نظر من جالب ترینشان آنهایی هستند که در دوران کودکی یا خردسالی ات اتفاق میافتند. گاهی نکات مثبتی میبینی و گاهی ناهنجاری هایی را که تا مدتها ذهنت را سو میدهند. یا حداقل درگیر میکنند! هنوزم ز خردی به خاطر درست که در لانه ی ماکیان برده دست. به منقارم آنسان به سختی گزید که اشکم چو خون از رگ آن دم جهید.