این وبلاگ هر جمعه با تکراره عشقه ما اپ میشه. من بودم و یه دنیا تنهایی. نمیدونست از این همه تنهایی به کجا پناه ببره. یه دفعه قدمش افتاد به یه دنیای مجازی . برای خودش یه خونه بسازه که شاید از تنهایی. یه کوله پشتی خرید و رو سر در خونش. خیلی نگذشته بود که با چند تا مهمونه جدید و ناخونده. خوشحالیه بی نهایتی وجودشو گرفت . یاری نداشت و همه ی حرفاش و دلتنگیاش برای.

یکشنبه 23 بهمنماه سال 1384. موزیک درخواستی ۲۰یاسمن فدای سرتمرا ببوس. اینم اونایی که خودم انتخاب کردم چون شاد خوستن. فدای سرت از کامران و هومن. اینم ۲۰ از کامران و هومن. جمعه 21 بهمنماه سال 1384. میخواین همین الان در پست قبلی بگین تا امروز یا فردا بذارم ممنون و از دوستانی که نظر میدند ممنونم واقعا باعپ شادی دل ما هستند دست اونا و شما درد نکنه ممنون. دوشنبه 17 بهمنماه سال 1384. سلام به تمام دوستان عزیز امیدوارم حال همتون خوب باشه.

یکشنبه 14 تیرماه سال 1388. قول داده امشب جوابمو بده. هر چی میخوای به من بگو قول میدم به خدا بگم .

بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند. شنبه 2 تیرماه سال 1386. دلم می خواهد یادبگیری که چطور با دیگران صبور باشی. من آنقدر دوستت دارم که هر روز منتظرت هستم. خیلی سخت است که یک مکالمه یک طرفه داشته باشی. شاید امروز کمی هم به من وقت بدهی. قبله ام یک گل سرخ.

همیشه قدر این لحظه ها را بدان. شاید این همان آخرین روز زندگیت باشد. یا آخرین لحظه ی زندگی من. شاید تو آخرین کسی بودی که رهگذر امروز تو را دید. رهگذری که تو مثل هرروز از کنارش گذشتی. بی توجه به تمام انسانیت و بودنش. شاید امروز آخرین روز رستگاری اش بود. و یا آخرین لحظه ی گنه کاریش. شاید روزی افسوس دیدن آنهایی را بخوری که امروز برایت دیدنشان جزئی از برنامه ی روزمره است. و بودنشان در کنارت عادتی تکراری. سر خود را مزن اینگ.