دیشب با اینکه برق رفته بود شب خیلی خوب بود. فضای خونه گرم شد خیلی گرم. رفتم حیاط چراغ قوه گوشیمو روشن کردم مثل ی فانوس که کنار دریا داره این ور وانور حیاط رو میدیدم. باد خنکی می اومد عجیب. رفتم بالا تو اتاق انگار جهنمه. باز رفتم تو ایون طبقه پایینمون نشستیم. ستاره هایی بودن من شک داشتم دب اکبر. گفتم نه خیلی زود رفت نشد. اه کاش ی خورده کند میرفت.

آینده یه نقطه زمانی که هنوز بهش نرسیدیم نیست. آینده لحظه هایی هست که داره میگذره و هدف فقط یه مقصد یا بهتر بگم یه گذرگاهه. و این آینده ای که ازش حرف میزنیم مسیر پیش روی ماست. سلامفعلا مطالبو توی این وب آپ میکنم. یکم غر بزنم خالی شم.

پیش به سوی دوران پزشک شدن من. چه سلامی چه علیکی بعد این همه مدت! راستش اصلا حسه نوشتن نبود ترم اول برام خیلی خاص بود خیلی خوش گذشت ولی از درس خوندنم اصلا راضی نبودم ولی یه یک ماهیه ترم دو شروع شده و من درس خوندن تو دانشگاه تقریبا دستم اومده. ولی با این حال ترم اول خیلی خوش گذشت ترمی بود برام پر از اتفاقای جالب و جدید .

Forgive and Then Forget,it Feels Good. ومن باز هم این هفته اومدم خونه. گفتن سه شنبه کلاس نداریم و جشنه. به شدت حوصلم سر میرفت تو خوابگاه این چن روز. غیر از دوتا از بچه ها. واقعا فاز بقیه بچه های کلاسمونو نمیفهمم. خیلی هم دلم نمیخواد بفهمم. این دو هفته واقعا سرگرمیم و کار مورد علاقم درس خوندنه! .