چیزی که این مردم را اینجا جمع کرده. یا امام رضا حاجت همه رو بده . یا امام رضا خودت کمکم کن . رنگ میبازد کنار چشم تو الماسها. حسرت پیراهنت را میخورد کرباسها. سنگ مینازد به خود در حلقه دساسها.

ینی اینجارو ساختم که بنویسم. اما نمیدونم از چی! شما هم میت.

خدایا کمک کن دکتر بشم. این وبلاگ دیگه آپ نمیشه. پشت کنکور موندم تا به خودم وهمه ثابت کنم خواستن رسیدنه. تا ثابت کنم اگه جنس خواستنت واقعی باشه. تا ثابت کنم نیروی عشق میتونه تو رو بکشونه به جایی که فکرشم نکنی. نوستالژ ی های یک عدد کنکوری2016. من و خاطرات دوران کنکورم. بر فراز قله ی کنکور95. وب نوشته های یه بچه دبیرستانی.

بیا ادامه مطلب بقیه رو بخون . ج مثل جدی ترین مطلب وبلاگ. فک کنم جدی ترین مطلبی که تاحالا نوشتم باشه این پست پس اگه دلت خواست بخون. مردم همیشه نیاز به یک آقا بالاسر دارند. این وبلاگ را دنبال کنید.

پیش به سوی دوران پزشک شدن من. چه سلامی چه علیکی بعد این همه مدت! راستش اصلا حسه نوشتن نبود ترم اول برام خیلی خاص بود خیلی خوش گذشت ولی از درس خوندنم اصلا راضی نبودم ولی یه یک ماهیه ترم دو شروع شده و من درس خوندن تو دانشگاه تقریبا دستم اومده. ولی با این حال ترم اول خیلی خوش گذشت ترمی بود برام پر از اتفاقای جالب و جدید .

من رتبه برتر کنکور زبان 95 میشم. تا ثابت کنم ک من میتونم و از پسش بر میام. پنج ماه مونده ب کنکور. از هفته پیش چیزی نخوندم و ترازم دوباره افت کرد. این نخوندن ها داره داغونم میکنه. نمیدونم شماهم مثل منید یانه. ولی من وقتی برای کنکور درس میخونم آرامش دارم و و احساس میکنم موفقیت برام قابل لمس شده و وقتی نمیخونم استرس تموم جونمو پر میکنه و نمیذاره قدم از قدم بردارم. میترسم و ترسو تو وجودم حس میکنم. دوباره از درس دور شدم و انس گرفتن باهاش برام سخت شده. امروز هم 4 ساعت مف.

یا من اسمه دوا و ذکره شفا. خداجونم تو خیییلییی خیییلییی بزرگتر از اونی هستی ک تا حالا فکر میکردم . بازم برا ناشکری هام معذرت میخوام. یه عالمه درس نخونده دارم. تا یکشنبه هنوز کلاس داشتیم.