یک تو یک من و گندم زاری طلایی رنگ که هوایش اکنده با عطر نفسهای تو باشد. پري جون و ياسمن جون. هیچ وقت برای تازه شدن دیر نیست. تا اطلاع ثانوي از عشق خبري نيست! پريسا و آدم برفي. کاش قدرشناس نعمات خدا بودیم. صدای شکستن را به خاطر بسپار.

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو. این روزها دیگر کسی یاد شما نیست. دیگر کسی ذکر لبش آقا بیا نیست. ترسم عزای مادرت آید ولیکن.

اینجا خانه حزن یک پرنده غمگین است که در کنج آن خلوت گزیده و آرام می گیرد. نمی دانم دلم تنگ است. دلم در آرزوی یک نگاه پاک و بی رنگ است. نگاه آسمانم دیگر آبی نیست. شبم تیره فروغ ماهتابی نیست. به چشم چشمه سارم دیگر آبی نیست. اینجا جاییست رویایی مخصوص تو . بدون ترس در آن قدم ب گذار. بی آنکه مرا به خدا بسپاری.

یه چند سال پیش باغ وحش زدیم تو شهرمون. قیمت بلیط زدیم ۵۰۰ت کسی نیومد. مجانی کردیم همه اومدن تو باغ وحش. در رو قفل کردیم قفس شیر و باز کردم. و اینگونه انتقام گرفتیم از مردم شهرمون! میگن مستحب اذان که تموم شد افطار کنید. والله اذان که تموم میشه ما داریم سفره رو جمع میکنیم! اگر غذا رو هم میشد دانلود کرد.

من کشف کرده ام! که ب عد چهارم جهان درچشمان تو نهفته است. ودریچه ی نگاهت تونلی ست از زمان. که هم رویا در آن تعبیر می شود. وهم پرتگاهی ست به مبدا مختصات دیوانگی. تمام صبرش را بخشیده است ب من! هرچه من صبوری میکنم. او با بی صبری تمام.

لطفا با ڪفش وارב نشویב ! مآ روے ایט בل نمآز مےخوانیم! ڪہ با آمدنﭞ ڪامل کردے. جاے خنده هاتو برام بگیره. مثل تو بهم آرامش بده. مثل تو شب و روزمو شیرین ڪنہ. باعث بشہ دوستت نداشتہ باشم. منو از تو دور ڪنہ. برام از تو مهم تر باشہ. دانم امروز بار ها و بارها تولدت. من بہ همراه تبری ڪ. روانه قلب مهربانت می ڪ. نم قابل قیاس نیست! میلاد تو روز شڪفتن غنچہ هاے مهربانے ست. با تمام وجودم دوستت دارم.

تمام فعلهاے ماضے ام را ببر. من هر لحظه تو را صرف مے کنم! ب عضے ا شکها. ب عضے ا شکها ه ست ند بی د لیل. ی ک د فع ﮧ ای. اندازه موهای سفید شده ایوب. حال فقط یه نگاه میکنمت.

احساسی بودن اینروزا جرمه و عاشقی فریب. بیا بریم کنج زمان پشت هیاهوی حضور.

به کسی نگین نمیخواد کسی بدونه. حیاط بیمارستان امام رضا شلوغ بود . و هر بخش یه ساختمون جدا . به توصیه های بابا فکر میکردم. شما که بنت الهدی بودی .