ܓܨ با تو چه زندگی ها که تو رویاهم نداشتم ܓܨ. سلام خدمت دوستای گلم که همیشه یاد من بودن. بعداز مدت طولانی این پست و میزارم. می خواستم از شماها دعوت کنم به فیسبوکم تشریف بیارید.

دست نوشته های یک ! شعر خون بازی از استاد داریوش اقبالی. شعر آهنگ پرستش از استاد داریوش اقبالی. به وسعتت جهانمو شکنجه زار می کنم. ببین من از هجوم تو کجا فرار می کنم. من از گناه کردنت پرستش شناختم. خدارو سجده می کنم از این بتی که ساختم. به من بهانه ای بده که کم شه باورم به تو. به من که هرشب از خودم پناه می برم به تو. به من بهانه ای بده که کم شه باورم به تو.

او مرا می فهمد! به تندی باد پاییزی گذشت. با کلی حسرت و آرزو. و صد البته یک دنیا امید. همه چیز از آن من است. به او و تو و شما . چه سوت و کور شده اینجا . آدم یاد قبرستون میفته . که هر صبح بهش صبح بخیر میگم. با تموم وجود درکش میکنم . باهم دیگه میریم پیاده روی. من و خودم کلی قدم میزنیم.

چه کسی خدا را دیده! نشانی منم به خدا بده. اگر روزی بشر گردی ز حال بندگانت با خبر گردی پشیمان می شوی از قصه خلقت,از این بودن از این بدعت. از کسای که دم از رفاقت میزنن اما وقت عمل که. از این دل که چه راحت خودشو باخت. از این دل که چه راحت بازیچه دست هر بی معرفتی شد. خسته شدم از این دل شکسته! میخوام دل شکسته مو خاک کنم. که سهله, زیر چتر.

به دلتنگی اگر کوهم به جان سختی اگر سنگم. شکیبایی ندارد بیش ازین با غم دل تنگم. ندارم راهی از بی دولتی در بزم میخواران. مگر زآیینه خاطر بشوید آب می زنگم. سخن ها گریه آلودست و دردآگین حکایت ها. براش دعا کردم ولی! جمعه 11 تیر 1389.