هیچ چیز بهتر از حقیقت نیست. از دور می بینمش مجبور میشم بچرخونم رومو ازش رد شم. بااینکه می دونم باید باهاش بد شم. دنیا خالی از احساسه وقتی ازم دوره. شبها که میخوابم رویاشو کم دارم. این بار تقصیر هیچکس نیست. تقدیر ما اینه باید که تنها شیم. شاید دلگیر بشه از من. اما بدون شک این بهترین راهه. بغضم میمونه تو سینه دل میکنه میره. هی فکر دنیا شو با غم بسوزونم.

سحر عزیزم تو را چه به تنهایی و سکوت. تو را زندگی باید که چنین است. زنده ای و جاری تر از تمام رودهای جهان در قلبمان.

يخ بهشت با طعم شعر. ارسال اس ام اس منطقه ایی. برخیز پدرم بجاست که بیدار شوی. این طایفه را دوباره سالار شوی. جان را به فدای قدمت میریزم. یکبار دگر اگر تو بیدار شوی. نوازش مهربانی هایت را حس می کنم. کاش چشمانم همیشه بسته می ماند. با وقار و پر غرور.

تنهايي رو واسه سكوتش دوست دارم. من باتک تک سلولام حسش میکنم. حتی صدای پاشو هم میشنوم. قدمت سبک ودلت سبز سبز.

در ازدحام این همه سکوت. با آن دست های ظریف و کوچکت. که پر از طراوت باران بود. مرا به کدام حادثه شگفت فراخوانده بودی. با این دست های خالی. با این دست های شرمنده و خالی. دست های من با تمام بزرگیش خالی بود. و دست های تو با تمام کوچکیش پر. پاره هایی از وجودم را. در خنده های مستانه ی کودکی. که میتوانست آرامش بیقراری یک روح باشد.

This is a Router in area51 in united state binery process of mamad brain. Thursday, December 28, 2006. پروژهای دیگه هم تو راهه.

نه اینكه حس نوشتن نباشه. نه اینكه سوژه نوشتن نباشه. نه اینكه وبلاگ تعطیل باشه. وقت و تمركز فكری و مشغله ذهنی كافیه كه بیش از یك سال ننویسم. ویرایش شده در - ساعت -. امروز زمان آخرین پست وبلاگمو دیدم. باورم نشد 3 ماه پیش! چقدر روزها زود می گذرند چه قدر لحظات بد می گذرند. تنها ماندم تنها خسته ام خسته.

مهتایی که ساده مثل آب بود. که آغاز ظفرمندی روز بر شب است. من به آن حضرت ناز. این نبود از سر یک سوز و گداز.