با سلام و عرض خوش آمد . استفاده موسیقایی یا چاپ ترانه ها و اشعار این وبلاگ به هر شکل بدون اجازه نامه رسمی از صاحب اثر پیگرد قانونی خواهد داشت . , 12 سال طول کشید که برگردم . دوباره دل هوای با تو بودن کرده. 12 سال طول کشید که برگردم . مرا ببخش که بی نهایتم. نوشته شده توسط کسری مطلق. سالهاست پرواز را فراموش کرده ام. به انتظار آمدن نسیم با تو حرف میزنم. کاش کسی صدای تپش های مرا میشنید.

Commence par suivre Ketia-Charles pour devenir ami.

ساحل و شن های خفته در زیر پای باران خسته و تنها که چشم به دریای. دوخته با چشمانی آرام و آرام! هر لحظه در سکوت فرو می. رود و خشم دریا سر به طغیان می زند و فریادش عرش آسمان را به لرزه. می اندازد و غرش رعشه انگیزش روح را قبضه می کند موج های تحریک. شده اش به قصد جانش به سویش می آیند اما باران همچنان آرام با پای. پرهنه و با تنی آزاد رو به سویش ایستاده و در این فکر است که چرا دریا. باد می وزد اما آرام است انگار مبارزه یی در کار نیست به سویش لبخند می.

سرزمین مجازی ادبیات و اندیشه دانوش. همراه شعری از من به روز شد. زیر پایت را خالی کرد از صندلی. اشک هایت را پاک کن سارا. از لای کتاب های تاریخ گذشته. بالا آورده ماهی هایش را. و طنابی که تو را گردن گرفته. بیرون نمی کشدت از آب. آرزوهای آب رفته ات را. ماهی ها دنبالت آمده اند.