عزیز دل مامان و بابا. عشق يعنی هزاران دردو رنج. هی فلانی زندگی شايد همين باشد. آخ که چقدر سخته بعد از یه مدت طولانی بخوای دوباره بنویسی تازه هیچ دلیلی هم برای این تنبلی نداشته باشی. البته تو دریا حرکاتی از خودش در و کرد که کلی حال کردم و دیدم طفلکی راست میگفت و پدرم هم حسابی تاییدش کرد.

خواب تو بر ارتفاعات خیال پسری 8 ساله را. که مدام فریاد می زد از دردی دگرگون. و راه می رفت پیاده روی خیابان عزیز را. به دنبال بوی زخمی آشنا لای درختان افرا. که از هیض حضورت رنگی شده اند اینبار. برف آدمی را می برد تا مرز خیال های عجیب. فردا صبح آفتاب که بزند. خانه را تاریک می کنم. چای شیرین درست می کنم.

سلام به بهترینهام بعد از یه مدت طولانی . دی جی موری مهربونم فراموشتون نکردم. یه وب از خودت یا مایلی واسم بگذار. به خدای حق می سپارمتون که اون مهربون ترین یاوره. نوشته شده در یکشنبه بیست و چهارم بهمن 1389ساعت توسط. نوشته شده در پنجشنبه هشتم مهر 1389ساعت توسط. ندانم من كه مه ديدم. يا كه تو را ديدم. فقط بدانستم كه حس كردم. دست بر سمت تو بگشودم. تو را در كنج آغوشم. تو گويي من كمي مدهوش بودم.

روز ها فکر من این است و همه شب سخنم که چرا غافل از احوال دل خویشتنم. مرا بينشي عطا فرما تا تو را بشناسم. و دانش عطا فرما تا خود را بشناسم. مرا صحتي عطا فرما تا از كار لذت ببرم. و ثروتي عطا فرما تا محتاج نباشم. مرا نيرويي عطا فرما تا در نبرد زندگي فائق شوم. و همتي عطا فرما تا گناه نكنيم. مرا صبري عطا فرما تا سختي ها رو تحمل كنم. و طبعي عطا فرما كه با مردم بسازم. مرا بزرگواري عطا فرما كه با دشمنم مدارا كنم. و بينشي عطا فرما تا زيباييهاي جهان را ببينم. مرا عشقي عطا فرما تا تو و همه را دوست بدارم.