تمام پیغام هایم را به قاصدک دادم که برایش بفرستم! چشم هایم را بستم وقاصدک را فوت کردم. من دلم می خواد کلبه ای داشته باشم پ ر مهر. که در آن سقف رنگ آبی باشد. لب پنجره ها پ ر گلهای عقاقی باشد. پشت پنجره اش دشت امیدی باشد. ی مثل گلدان گلهای عقاقی ست. رنگ گلهای لب پنجره ها. در کلبه من کینه و غم جای ندارد. ستاره ها سوسو مي زدند. م چشم به آسمان دوخته بود.

ازتو دورم و بی تو تنهام. چون سنگهاصدای مراگوش می کنی. سنگی وناشنیده فراموش می کنی. ازضربه های وسوسه مغشوش می کنی. دست مراکه ساقه ی سبزنوازش است. بابرگ های مرده هم اغوش می کنی. گمراه تر ز روح شرابی ودیده را. درشعله مینشانی و مدهوش می کنی. ای ماهی طلایی مرداب خون من. خوش بادمستیت که مرا نوش میکنی. تو دره ی بنفش غروبی که روز را. برسینه می فشاری وخاموش می کنی. در سایه ها فروغ توبنشست ورنگ باخت. سایه ی تاریک یک نیلوفر.