همین! هفته اول مرداد 1394.

تمام شهر خوابیده من ازفکرتوبیدارم. خدایا شاید مردم اما نمی فهمم. حسود شده ام این روزهآ. امروز هوای اسمان شهرم ابریست . هوایی باسوز شدید وسرمای خشمگین. نه دلم چای گرم ونه قهوه ی تلخ ترکم را می خواهد.

حرفی که می زنم تنها به خاطر حقیقت است. ای نامه که می روی به سویش. دوست دارم بدانی که اول تر از همه ی چیزهای اول زندگی ام به خاطر تو این بلاگ را آفریدم. چون تمام چیزهای خوب دنیا را که نه! تمام خوبی های خوب ترین دنیا را از آن خودم می دانم. سایه ات را از سرم نگیر. شرحی بر فیلم دوست داشتنی ژولی و ژولیا.

از نظر روانشناختی همواره اولی بودن وکسب تجربه درآغاز هر کاری. ازیکسوانسان را با فشارهای روحی و روانی مواجه می سازد. طعم وخاطره آن تا ابد در ذهن باقی می ماند. اولین روز ورود به مدرسه برای کودکی که در دامن پرمهر ومحبت خانواده. پرورش یافته سرشار از دلهره های ناشناخته ی تلخ وشیرین است. البته این دلهره واضطراب در خانواده های جوانی که اولین فرزندشان را. راهی مدرسه می نمایند بیشتر است.