فقط عشق بودو چشم مست تو! فاصله ها عاجز می شود. تو دل به من می دهی. تمام خودم را به تو . و برگ های به زیر پا افتاده . یه وقت هایی باید بروی. نه آن اسب سپید رویا ها. باید بروم به دور ها. به ته جاده بی سواد. آنجا که نه تابلویی هست نه نشانی. آنجا که کوه به زمین سجده می کند.

همیشه بی خبر از حال خویشتن بودم. دلم خوش است که در غربت وطن بودم. ب عضی از آدما عین بارون می مونند. اولش که میان بهت طراوت میدن شادی میدن . زندگیتو با گ ل و شل یکی میکنن . مراقب آدمای بارون صفت باشید . چه فرقی می کند با سگ پاسبانی شود یا با مترسک .

دردی که در سینه دارم فقط اومی داند. غمی که در دل دارم فقط او می داند. آه می کشم و اومی داند و دلم طاقت ندارد. این زندگی بدون عشق او معنا ندارد. آه که باز دلم هوایی شده. دستم را بگیر که حسام پریشانت شده. از هر سو و هر نگاه فقط تویی مقصودم. منو از من پر کن و بگیر دستانم. باز هم یادت کردم و سرازیر شد اشکهایم. تو از من درگذر و ببخش گناهانم. این همه شور و شیدایی را از تو دارم. فقط تویی که من زعشقت گرفتارم. هر دم که یادت می کنم دلم آرام می شود. انگاری که این تن از بند رها می شود.