ב פ ت ر ش اه پ ریפט. Nothing is like it was. با ذکر م نبع بی ذکر م نبع! هر کاری خواستین بکنین. سال را با بوسه تحویل می کنی. نیمه شب از راه برسد. عاشقانه تر از همیشه زنگ بزند. قبل از سپیدهء سال بعد. تمام دروغ ها را باور می کنی. و دلت غنج می زند. می دانم که در روزهای آخر سال. دسته کلیدت را گم می کنی. گوشی ات را جا می گذاری. و احساس می کنی که کسی.

معلم برای سفیدی کاغذ نقاشی اش تنبیهش کرد. اما او میگفت خدای را کشیده که همه می گویند دیدنی نیست. البته با دو روز تاخیر! همه دعوتت خوشحال میشم به ادامه ی مطلب سر بزنید. دوشنبه سی ام بهمن 1391. عاشق اینکه ببینمت دربرف که ارام ارام راه می روی که سر نخوری! گونه هایت از سرما سرخ شده است. سر خود را تا حد ممکن در یقه ات فرو کرده ای. ودست هایت که در جیبت به هم مچاله شده. معصومانه به زمین خیره ای. حرفم را پس می گیرم.

به یاد ارزوهایم سکوتی میکنم بالاتر از فریاد. اي ول بابا , دم همتون گرم.

درست شدن بلوگفا بر تمامی مخاطبان این سرور بزرگ مبارک. زیر بارون اگر دختری رو سوار کردید. جای شماره به او امنیت بدهید. او را به مقصد مورد نظرش برسانید. نه به مقصد مورد نظرتان! بگذارید وقتی زن ایرانی مرد ایرانی. را در کوچه ای خلوت میبیند. احساس امنیت کند نه احساس ترس. بیل بیاورید می خواهم دل بکنم. نوشته هايت درد دارند! در کنار سا.

بیهوده تریט روزها روزیست که در اט نخندیده باشﮯ. پایان تلخ بهتر از تلخیه بی پایان! یکشنبه سیزدهم بهمن 1392. به سلامتی اونایی که تازه فهمیدن اینترنت هیچی نداره فقط عمر آدم هدر میره. ولی تورو خدا شما ها نرید دلم به خدا براتون تنگ میشه خیلیارو میشناسم از نت رفتن یا از نت کلا خسته شدن یا گمشون کردم مثلا وبلاگش فیلتر شده دیگه نتونستم پیداش کنم و مشکلات دیگر از جمله پول نداشتن که بابت اینترنت بدن. ول ی در کل به سلامتیشون. Hodad-Hacker- -khodam ye modat raftam.

ما دو تا اینجا قصد توهین- - نداریم. کامنت خصوصی- - لطفا نذارید. کپی- - اگه به چیز به درد بخور یافتی راحت باش. ما رو فقط با اسم- - به افتخار دخترا لینک کنید. مراقب مهربونیاتون - - باشید. ادرس بعدی وبلاگ ما درصورت خدایی نکرده فیلتر شدن- - 2tayiya. ﭘﺮ ﺍﺯ ﻻﻛﺎﻱ ﺭﻧﮕﺎﺭﻧﮓ . ﭘﺮ ﺍﺯ ﮐﻔﺸﺎ ﻭ ﺩﺍﻣﻦ , ﺗﺎﭖ , ﺳﺎﭘﻮﺭﺕ , ﺳﺎﻗﺎﻱ. ﭘﺮ ﺍﺯ ﻗﺮﺍﺭﺍﻱ ﺩﺧﺘﺮﻭﻧﻪ . ﺗﻠﻔﻨﻬﺎﻱ 2 ﺳﺎﻋﺘﻪ ﺑﺎ ﻣﻮﺿﻮﻉ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺧﺎﺹ! چون پر .

نمیدانم هایم و باورهای کوچک و بزرگ و التهاباتی درونی در فکر هایم مرا بر آن داشت تا اندکی درنگ کنم و گاه گاهی قلمی به دست بگیرم و درنگ های خود آگاه و نا خود آگاه را بنویسم. من در تناسخ باورهایم گرفتارم. من همونم که همیشه غم و غصه ام بیشماره. اونی که تنهاترینه حتی سایه ام نداره. ممنون ازهمه مهربون ها که به کلبه ی تنهایی من سرک کشیدن لطفآ اگه از مطلبی خوشتون اومد نظر بذارید و خواهشمندم ادرس وبلاگتون رو هم بذارید راستی پروفایلم فعاله. בوست ت בآرم و ایט بہ شنآسنآمہ هآ هیچ ربطے نבآرב! ل طفا ک مے سکو ت.