جز پوستی که بر استخوانم. پایین تر که بیایی به تو نزدیکترم. چشمانش با من سخن گفت. فاجعه نويسيهاي ژنرال بابونه ها. و آيه هايي كه باريد بر رحلت ماهيها. درد و دل يك بچه. زني كه دوست مي دارم. گاه نوشت هاي يك ماهي.

استفاده از مطالب فقط با ذكر منبع مجاز است. ۲- وبلاگ من به انگليسی.

شوراهای عالی فضای مجازی و واقعی. ارسال شده توسط سعید سلیمانی.

بخند بگو سلام! شیطنت های ما سه نفر. لبریز با تو بودنم! مامان و بابا و دخترشون. می خواهم زندگی کنم! عاشقی در نوشته ها. Weblog Themes By Blog Skin.

خاطراتی فرسوده اما زنده از بجستان دیروز و امروز. هر چه فکر می کنم این علاقه طبیعی نیست. بچه خاک آقا شاکی می شود.

یه چند شبی نرفت بذاره. این چند شبها طولانی تر شد و یه وقتی دیدم خیلی وقته که دیگه نوبتی نیست. رفتم پیشش و گفتم فکر کنم نوبتی بود ها.

ظ روز جمعه ۱۸ اسفند ۱۳٩۱. بهر طرف که نگاه میکنم فیلترهای عحیب و غریب. مثل سیلی محکمی بصورتم میخورد. اندیشه های فیلتر شده . ومن با نخ و سوزنی در دست. ظ روز جمعه ۱۸ اسفند ۱۳٩۱. تو که از رویش گلهای بهار. رسم خورشید به گل تابیدن. با قهوه ای تلخ در خورشید فردا پیدا خواهم شد.

خدا كنه همه چي خوب پيش بره. آنقدر که تو تمام آن شدی. كه انگار تو اين لحظه هيچي جز مرگ آرومم نميكنه.

نه اینکه از خواب زمستانی بیدار شده باشم اما. خیلی دوست داشتم آخرین پستم شعری باشد که نام وبلاگم را از آن گرفته ام. شعری که هر بار خواندنش مرا به ۱۸ سالگی ام می برد. پس بخوانید قصه ی بی سرزمینی ام را. مهتاب نور نقره ای اش را. بر دشت بی بهار دلم می ریخت.