باد آورده را باد میبرد تو که با پای خودت آمده بودی! به نام کسی که جدایی را آفرید تا قدر باهم بودن را بدونیم. شکست نه برای پنهان کردن است ونه بهانه ی پنهان شدن. قیمت وفا گران تر از آن بود که بهانه ی دوست داشتنی زندگیم از عهده ی داشتنش بر آید. مهم نیست تمام سرزنش ها را میپزیرم. اون یکی را جز من داشت.

خیلی وقت است که بی تابم. که دلم هری بریزد پایین. هر چه در خودش تلمبار کرده. بغض ها را گاهی باید قورت داد. عاشقانه ها را از پنجره تف کرد. و در ها را به روی همه بست. گاهی هیچکس ارزش دچار شدن را ندارد. اگر خدا بخواهد امروز میروم.

پروفایلم فعاله یه سری بهش بزنید. خیابان بدبختی چهارراه تنهایی جنب مکتب خانه کوچه غربت پلاک ناامیدی. ܓܨسکوت خواهم کرد و از یاد خواهم بردܓܨ. سلام بهونه قشنگ من برای زندگی. آره بازم منم همون دیونه همیشگی. این کلبه کوچیک و با دل نوشت های. به نام یگانه شاپرک خیالم. فقط برای عشق خیالیم میگم. برای یه عشق پاک بخونم. شاید به خاطر زیاد بودنش. نرنجم كه با ديگري خو كني. تو با من چه كردي كه با او كني. و شایدم از رو دلتنگی.

همیشه عاشق چیدن سفره ی هفت سین بودم. چقدر بوی عید رو خوب حس میکنم. موقع ی تحویل سال واسه همه حتی منم دعا کنید. اون موقع انگار جادویی به نظر میرسه. هرچی دعا کنی براورده میشه.

عاشقانه های باد و گندم است. قرص آرامم نمی کند . به هر روزی که جای. ما بقی را هم نقدا با خود به گور می برم. ما بقی همان آرزوی با تو بودن است. حتی آرزوی داشتنت را هم به کسی نمی دهم.

اگر تنهاترین تنهایان باشم باز هم خدا هست. نمی دونم چرا امشب بعد ۱ سال اومدم اینجا. قبلنا مینوشتم تا شما رو بخوندونم. مینوشتم تا هر کس از اینجا میره بیرون با تبسمی رو لبش بره. می نوشتم تا مثل خودم وقتی کسی اومد نگه اااههههه. اینجا هم که پر آه و ناله است. دلم برای کسی تنگ است.

دیگه وقتی بعد از ۲۱ دسامبر با دنیای جدیدی رو به رو. میشیم پس این زمان مطلب نمیزارم. قصه از آنجا شروع شد که. تیغو به من دادو گفت رگتو بزن. وقتی تو آغوش گرمش داشتم سرد میشدم و جون می دادم. اگه دوسم داشتی تنهام نمیذاشتی.