من تو را پیدا خواهم کردم. یادداشت های روزنامه نگاری که روزنامه نمی خواند. به گمانم همین جا بود . که دو سال پیش می آمدم و . که نت ها از سرم میپرند. که دستهایم مثل چوب . که انگشتهایم کشیده اند خوب باشند . الان برای زندگی کردن حال دیگری دارم . لطفا بار دیگر پیش رویم باشید . و به کسی که میخواهیم.

سروده ها و نوشته هایی از مبین اردستانی. بوی خداست می وزد از جانب یمن 2. از ی من عشق رایحه اش میرسد به من. از هم گسست سلسلۀ غربت نسیم. پر شد مشام جان من از بوی پیرهن 3. بیداری است روشنی چشم عاشقان. آیید پیشواز که برگشته به وطن. در جوی خون خویش بغلطید عاشقان! پاکیزه باد جامۀ جان از غبار تن. خون نیست این که ریخته هر گوشه و کنار. از آسمان بشارت سرخیست بر چمن.

تنها خداست پشت و پناهی که مانده است. که درودخداوند تاابد براو وپدران وفرزندانش باد. و ما را از آن نمازگزاران قرار ده که ارکان نماز را محافظت کردند و در اول وقتی که معین فرمودی نماز را ادا کردند و با همان سنن و آدابی که حضرت محم د. صلی الله علیه و آله و سلم-. دعای چهل و چهارم صحیفه سجادیه. هنگام دخول ماه مبارک رمضان.

خبرت هست که بی روی تو آرامم نیست. می ترسم مذاکرات آخر ژنو. درست مثل بازی با آرژانتین باشد! با آن همه دوام که آوردیم. بیاید و کار را تمام کند! می ترسم بعد بازی عراقچی دوباره تبلتش را بیرون بیاورد. تا به یادگار فیلم بگیرد! و کاپیتان ظریف کروات جان کری را به یادگار بگیرد! و ما بی خود به خیابان بریزیم.

همیشه نگاهم به قضیه اینجور بوده که. خب حتمن داره خودشو نیگا میکنه و هیچ حس خاصیم نداره دیگه. این را حتا میشود از اس ام اس های هم لینکی این وبلاگ هم فهمید.

با یاد همان شعر مزخرف بنویسم. ننگ است اگر باز مخفف بنویسم. حالاکه مزخرف شدنم رنگ گرفته. داغش نفس شعر مرا تنگ گرفته. حالا که گنهکارم ومحکومم و پستم. در سایه یک جوخه ی اعدام نشستم. حال که به توهین همه ی شهر دچارند. با تهمت و غیبت همگی خوب و ندارند. حالا که نفهمند تمامی پسر ها. مانند جنین همدم زانو شده سرها. باید کمی از آدم و گندم بنویسم. از گاو ترین حالت مردم بنویسم. نشخوار مزخرف شدن درد دل من.