نوشته شده در ساعت توسط فرید. بخش دانلود وبلاگ فريد وب. هفته او ل شهریور ۱۳۸۹. هفته او ل مرداد ۱۳۸۹.

تنها دغدغه ام باران بود. تا اینکه کسی پرنده ای زد. آن پرنده به آسمان چرخید. دلتنگی هایم به خیابانها رسید. تنها دغدغه ام مردن شد. این سزای صیدپرنده ای بود که خدا داشت. 21 ماه شرارت و ذلت. هم قد جدول های کنار خیابونه. تاریخی که ماندگار شد! تاریخ فراغ.

آشیانه ی افکار در هم و برهم من. دل نوشته ای از همه جنس. بعد از تو سیب های سرخ یخچال در حسرتت زرد شدند. دیگر آن قدر کوچک نیستم که درون دلتنگی هایم غرق شوم. نبودنت از من انسان قانعی ساخته. حالا من از پدر به قاب عکست و سنگ قبری سیاه بسنده کرده ام. خواستم عاشقانه ای برایت بنویسم برای روز پدر اما هر خواستنی عین توانایی نیست. صدای مردانه ات وقتی من رو خانمی بابا صدا می کردی یا بهم می گفتی فرفره خانم. من حقیقی در دنیای مجازی.

او رفت و من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم میرود . قدر آدم هارو بدونین . یاد همه رفته ها بخیر. ببین روزمرگی کار رو به کجا رسونده که دیگه حتی روز تولدم هم با بقیه فرقی برام نداره . نمی دونم اون باقی روز ها هستن که خاص شدن . یا این روز خاص عادی . در هرصورت خورشید زندگیم یه بار دیگه دور زمین اش گشت .

ولی زیر باران را باید رفت. کرم نما وفرود آ که خانه خانه توست. نوستالژی های سال ها بعد. دلم می خواهد سرم را بکوبم به دیوار. و بعد خون جاری شود! حیف که در این حد خودخواه نیستم و حیف تر که کله مبارک مال خودم نیست و امانت.

روی نیمکت با حالتی که فقط مخصوص خودش بود لم داد و بلند بلند خندید . دوباره به زمین خیره شد تا کفش سی و هفتم رد شود . تا دوباره داد بزند و حرف هایی که تمام جداره های گلو تا سمت چپ سینه اش را زخم کرده بودند بالا بیاورد . این یکیو از همه چیزایی که تو عمرم نوشتم بیشتر دوس دارم . من هم یک روز بچه بودم.