هر چه از دل بر آید. خیلی مدت طولانی به وبلاگم سر نزدم یهویی دلم تنگ شد اومدم سر بزنم. شاید دوباره شروع کنم نوشتن. دلم در خواب پروانه شدن بود. دلم در اوج رفتن روبه شمعی سوخت و من نالان. کنار سفره ای از عشق خالی. شب ی مایوس و سرگردان دارم امشب. شب یلدا شد و میلاد خوش ایزد مهر. زایش نور از این ظلمت تاریک سپهر. شب یلدا شد و بر سفره دل باده عشق.

نگو مرا همسفر دشت آسمان نیستی. سخن از تنها سفر کردن نبود. تمام لحظه های بی قرار را. و هر ثانیه که می گذرد. روزها به اندازه هزار سال. از هم فاصله می گیرند. Vay chan vagte nabodam asan nemidonam javabe shoma dostaye golamo chejori bedam. asan nemidanamaa! Vali ino midonam shoma khili bakhashandetar az inayin! گاهی افتادن و موندن و بریدن. گاهی وقتا پر گشودن وپریدن.

یک شعر معروف به چند زبان. فی ربیع العام الماضی كنا قد ذهبوا جمیعا للحج.