با معلم شهید به امید آینده. سه شنبه 27 بهمن 1388. افسانه ای خموش در آغوش صد فریب. گرد فریب خورده ای از عشوه نسیم. خشمی که خفته در پس هر درد خنده ای. رازی نهفته در دل شب های جنگلی. فریادهای خشم به زنجیر بسته ای. بهت نگاه خاطره آمیز یک جنون. زهری چکیده از بن دندان صد امید. دشنام پست قحبه ی بدکار روزگار. برجا ز کاروان سبک بار آرزو. گم کرده مرغ دربه دری راه آشیان. یک لکه ای ز ننگ به دامان زندگی. وز ننگ زندگانی آلوده دامنی.

چند خط نوشته و یك دنیا معنا. آموزش زبان ت در 3 ثانیه.

دلم هوای هوای تو کرده یا امام رضا. دستم به اسمانت که نمیرسد تو که دستت به زمین میرسد بلندم کن. سلام به همه دوستان عزیز. هربار که حوصله داشته باشه میام اپدیت میکنم. نوشتن رو دوست دارم و متن های ادبی رو. لطفا در نظر سنجی ها شرکت کنید. نه دستم به دستانت میرسد. نه چشمانم به نگاهت . را هر چقد که بسابی. چه با اسکاج دوست داشتن های بعدی. چه با سیم ظرفشویی عاشق شدن های بعدی. از دلت پاک نمی شود.